مجله اینترنتی چفچفک

بیوگرافی شهربانو امانی

شهربانو امانی انگنه (زادهٔ ۱۳۳۹خ / ۱۹۶۰م، ارومیه) فعال سیاسی اصلاح طلب، عضو پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، مشاور رئیسسازمان حفاظت محیط زیست ایران در امور زنان و خانواده و نماینده اسبق مردم ارومیه در دوره‌های مجلس پنجم و مجلس ششم مجلس شورای اسلامی است.

تولد : ۱۳۳۹ ارومیه

ملیت : ایرانی

سال‌های فعالیت : ۱۳۵۸ تا کنون

نقش‌های برجسته : نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی، دوره‌های پنجم و ششم

منصب : مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران در امور زنان و خانواده

زندگی

شهربانو امانی انگنه، در روستای انگنه از توابع شهرستان ارومیه در خانواده‌ای پر جمعیت به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدای، راهنمایی و متوسطه خود را در شهر ارومیه به پایان رساند و دیپلم فیزیک-ریاضی اخذ نمود. وی در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرده است و دو فرزند دختر دارد.

مسئولیت‌ها

در نوزدهم شهریور ۱۳۵۸ مصادف با سالروز درگذشت آیت الله طالقانی به همراهی گروهی از خیرین، صاحب نظران و جوانان ارومیه "سازمان توحیدی انفاق" را پایه‌گذاری کردند. وی در سال ۱۳۶۰ به عنوان مددکار در سازمان بهزیستی تازه تاسیس مشغول به کار شد و سپس به ریاست مجتمع حمایتی قدس و پس از آن مجتمع خدمات حمایتی شهید جعفری ارومیه در آمد. در سال ۱۳۷۵ با کسب بیشترین درصد آراء، ۴۷٫۲۰ و مجموع رای ۱۸۹٬۵۲۶ توانست به عنوان نخستین زن از حوزه انتخابیه ارومیه، استان آذربایجان غربی و همچنین در مقام نخستین زن از دیارآذربایجان به مجلس شورای اسلامی دور پنجم راه پیدا کند. امانی، برای بار دوم موفق به ورود به مجلس ششم شد و به همراه سهیلا جلودار زادهاولین زنانی بودند که به سمت منشی در هیت رئیسه مجلس انتخاب شدند.

دستگیری پس از انتخابات ۸۸

وی در پی اعتراضات ۲۵ بهمن ماه بازداشت شد. و بعد از دو هفته، با سپردن قرار وثیقه از زندان آزاد شد.

مشاور ریاست سازمان محیط زیست

در تاریخ چهارم آذر ماه ۱۳۹۲، با حکم دکتر معصومه ابتکار معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط زیست، شهربانو امانی انگنه بعنوان مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست در امور زنان و خانواده منصوب شد.

عضو پنجمین دورهٔ شورای اسلامی شهر تهران

شهربانو امانی انگنه، در پنجمین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر تهران در لیست امید قرار داشت و با کسب ۱،۲۹۶،۶۵۷ همانند سایر اعضای لیست به شورای شهر تهران راه یافت.

بیوگرافی سید محمد حسن ابوترابی فرد

سید محمد حسن ابوترابی فرد (زاده ۱۳۳۲، قم)، نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی ایران در دوره نهم است. وی نماینده مردم قزوین و آبیک در ششمین، هفتمین و هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی بوده و نمایندهٔ مردم تهران، ری و اسلامشهر در نهمین دوره مجلس شواری اسلامی است.

تولد : ۱۳۳۲

قم , ایران

حزب سیاسی : جامعه روحانیت مبارز

محل تحصیل : دانشگاه بین المللی امام خمینی

دین : شیعه

زندگی

حجت الاسلام سید محمد حسن ابوترابی فرد، فرزند “آیت الله حاج سید عباس ابوترابی‌فرد” در سال ۱۳۳۲ در قم متولد شد و از دوران کودکی، تحت سر پرستی برادر بزرگوارش، مرحوم “سید علی اکبر ابوترابی” قرار گرفت.

وی در سال ۱۳۴۴ تحصیلات حوزوی را در نجف آغاز کرده و ضمن آشنایی با چهره‌های سیاسی حوزه علمیه نجف، به ویژه آشنایی و ارتباط نزدیک با فرزند بزرگوار امام خمینی(ره) “شهید حاج آقا مصطفی خمینی”، در جریان فعالیت‌های سیاسی قرار گرفت. وی در راستای نهضت اسلامی امام(ره) به فعالیت سیاسی پرداخت و در جریان برگزاری مجلس یاد بود آیت الله مصطفی خمینی، تحت تعقیب قرار گرفت. در آستانه انقلاب اسلامی، از غارت مهمات پادگان زرهی قزوین توسط مردم جلوگیری کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همراه با لشکر زرهی قزوین در سرکوبی غائله کردستان نقش داشت و سپس به عنوان نماینده امام در وزارت دفاع منصوب شد.

ابوترابی در سال ۱۳۹۰ با حکم مقام معظم رهبری به عضویت هیئت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه گانه منصوب شد. وی عضویت در شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز، عضویت در شورای نمایندگان مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها و مسئولیت عقیدتی – سیاسی وزارت دفاع در زمان حیات امام خمینی(ره)، نمایندگی مردم قزوین و تهران در مجلس شورای اسلامی را در کارنامه کاری خود دارد.

خانواده

جد پدری سید محمد حسن ابوترابی، “آیت‌الله حاج سید ابوتراب قزوینی (ابوترابی)” شاگرد برجسته “میرزا نایینی” و عالم و مرجع طراز اول در میان مردم قزوین بوده که با دعوت حضرت “آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری” (مؤسس حوزه علمیه قم) از قزوین به قم عزیمت کرد و یکی از ارکان مهم شکل‌گیری حوزه علمیه قم محسوب می‌گردد.

وی بعد از ارتحال “آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری” در شمار یکی از مراجع اربعه، عهده‌دار اداره حوزه علمیه شد به طوری که حضرت امام خمینی(ره) ضمن اینکه از محضر درسشان استفاده می‌کرد ارتباط بسیار نزدیکی نیز با “حجت الاسلام ابوتراب ابوترابی” داشتند.

پدرش، “حاج سید عباس ابوترابی”، یکی از مبارزان و مجاهدان عصر استبداد پهلوی ها بود. وی از ابتدای قدم نهادن در راه علم و مبارزه، در زمان رضا خان که مطیع استعمار بود، حاضر به خموشی نشد و در سال ۱۳۰۴ که سال شروع استبداد مطلق رضاخانی است و فشارهای مضاعفی بر روحانیت عزیز اسلام وارد می‌آمد، به قم مهاجرت کرد تا ضمن بهره‌گیری از محضر بزرگان حوزه علمیه قم، در صف اول مبارزه نیز حضور داشته باشد.

برادرش، “سید علی‌ اکبر ابوترابی” که به “سید آزادگان” مشهور است همزمان با آغاز جنگ تحمیلی در کنار “شهید مصطفی چمران” در ستاد جنگ‌های نامنظم به سازماندهی نیروهای مردمی پرداخت و در ۲۶ آذر ۱۳۵۹ در یکی از مأموریت‌ها به اسارت درآمد و ۱۰ سال از زندگی خود را در اسارت گذراند. وی سرانجام در ۱۲ خرداد ۱۳۷۹ در مسیر زیارت حرم علی بن موسی الرضا به همراه پدرش آیت اللَّه سیدعباس ابوترابی فرد بر اثر سانحه رانندگی درگذشت و پیکر هر دو در صحن آزادی حرم امام رضا به خاک سپرده شد.

مدارج تحصیلی

سید محمدحسن ابوترابی از دوران کودکی در کنار برادرش، “سید علی اکبر ابوترابی” قرار گرفت و در آغازین سال‌های تحصیلات ابتدایی همزمان با حضور “سید علی اکبر ابوترابی” در مدرسه “نواب” در ایام تابستان به مشهد مقدس عزیمت کرد و در این رفت و آمدها با اساتید برجسته برادرش از جمله “حضرت آیت‌الله حاج شیخ مجتبی قزوینی” و دیگر دوستان مبارز وی آشنا شد.

حضور در حوزه علمیه نجف و همچنین کلاس درس امام(ره)

وی، در سال ۱۳۴۴ به همراه برادر به نجف اشرف رفت و در کنار ادامه تحصیل در مدرسه ایرانی نجف، تحصیلات حوزوی را آغاز کرد. در این برهه ضمن آشنایی با چهره‌های سیاسی حوزه علمیه نجف به ویژه آشنایی و ارتباط نزدیک با فرزند بزرگوار حضرت امام خمینی(ره) “شهید حاج آقا مصطفی” در جریان فعالیت‌های سیاسی قرار گرفت و با برگزاری درس “اخلاق” و “حکومت اسلامی” امام خمینی(ره) در نجف به کلاس درس امام(ره) رفت.

ابوترابی در خصوص شرکت در کلاس درس امام خمینی(ره) میگوید: « بنده سال‌های اول تحصیل را سپری می‌کردم و تازه درس منطق را می‌خواستم آغاز کنم که درس حکومت اسلامی حضرت امام در نجف آغاز شد. بنده هم به دلیل شدت علاقه‌ای که به حضرت امام و همچنین بحث‌های سیاسی داشتم، در همان سن و شرایط تحصیلی، بحث ولایت فقیه را به طور کامل در جلسات حضرت امام گذراندم و حتی با یکی از رجال سیاسی که اهل فکر بود هم در مورد این بحث، مباحثه می‌کردم.»

بازگشت به ایران و ادامه تحصیلات در تهران و قم

سید محمد حسن ابوترابی، پس از به قدرت رسیدن حکومت بعث عراق ناچار مدتی به لبنان رفت و سپس برای ادامه تحصیلات به تهران مراجعت کرده و تا سال ۱۳۵۶ در محضر اساتید برجسته حضرات “حاج مجتبی تهرانی”، “تنکابنی”، “فلسفی”، “مجتهدی” تحصیلات خود را تا مرتبه خارج فقه و اصول ادامه داد و پس از آن به قم عزیمت کرده و از درس “خارج فقه” حضرات آیات “حاج شیخ هاشم آملی”، فاضل لنکرانی و به طور خاص “آیت‌ الله بهجت”‌ کسب فیض نمود و سپس همراه با آزمون سطح عالی حوزه وارد موسسه “در راه حق” شد و از محضر درس حضرات آیات “مصباح یزدی” و “مظاهری” استفاده کرد.

مسئولیت‌ها و سوابق اجرایی

نماینده امام در وزارت دفاع
امام جمعه موقت قزوین
نماینده ولی فقیه در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی قزوین در سال ۱۳۷۲
عضو هیئت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه در سال ۱۳۹۰
عضو شورای نمایندگان مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها
نماینده ولی فقیه در دانشگاه تهران به مدت ۱۰ سال
مسئول عقیدتی و سیاسی وزارت دفاع در زمان امام خمینی (ره)
عضویت شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز تهران
مدیر مدرسه علمیه امام حسین(ع)
نماینده مردم قزوین و آبیک در ادوار ششم، هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی
معاونت قوانین مجلس شورای اسلامی در دوره هشتم
نماینده مردم تهران در نهمین دوره مجلس شورای اسلامی
عضویت در کمیسیون فرهنگ و آموزش مجلس
نایب رئیس کمیسیون تلفیق بودجه سالانه
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در دوره نهم

فعالیت‌های سیاسی پیش از انقلاب

به دلیل ارتباط نزدیک سید محمد حسن ابوترابی با برادرش، “سید علی اکبر ابوترابی” و فعالیت‌های مبارزاتی که علیه رژیم انجام می‌داد وی باروحیهٔ مبارزه آشنا شد. سفر به نجف اشرف به همراه برادر و تحصیل در نجف شرکت در درس اخلاق و حکومت اسلامی حضرت امام(ره) از او مقلدی ارادتمند و انقلابی ساخت از این رو وی به همراه برادر بزرگوارش ضمن شروع فعالیت‌های ضد رژیم پهلوی، اعلامیه‌های امام خمینی(ره) را که در ضرورت دفاع از ملت فلسطین و علیه اسراییل بود؛ با طراحی ویژه از مرزهای عراق؛ کویت و عربستان عبور داده و تا در ایام حج به دست حجاج از کشورهای مختلف برساند.

خاطره‌ای از فعالیت‌های مبارزاتی در نجف و عراق

سید محمد حسن ابوترابی در خصوص فعالیت‌های خود و همکاری با برادرش “سید علی اکبر ابوترابی”، در برنامه تلویزیونی “شناسنامه” می‌گوید: «ما در فضای سیاسی نجف حضور داشتیم. بعد از جنگ خفت بار اعراب و رژیم صهیونیستی امام اعلامیه‌ای را در حمایت از مردم فلسطین و محکومیت رژیم صهیونیستی و آمریکا صادر کردند. ما این اعلامیه‌ها را در یک چمدان بسیار بزرگ جاسازی کردیم و به همراه اخوی آن را از مرز عراق و کویت عبور دادیم. شب به مرز عربستان رسیدیم و این چمدان هم بالای اتوبوس بود که مأموران برای تفتیش جلو آمدند و تمام وسایل را بازرسی کردند. خیلی وضع نگران‌کننده‌ای بود چون همسر اخوی هم همراه ما بودند و ایشان به شدن نگران بودند که هر سه ما به زندان‌های عربستان منتقل خواهیم شد و از منظر برای بنده و همسر خود نگران بودند.

فرصت کوتاهی به دست آمد که من از این فرصت استفاده کردم و به بالای اتوبوس رفتم. چون جسته بسیار کوچکی داشتم، مأموران احتمالی را برای انجام عملیات توسط من قائل نبودند. کم کم شروع کردم به صحبت کردن و کمک به مأمور سعودی! آن جا به ظرف نانی برخورد کردم که متعلق به یکی از مسافران اتوبوس بود و نیمی از نان‌های آن مصرف شده بود. به مأمور سعودی گفتم این ظرف نان را چه کار کنیم، گفت نمی‌خواهد بفرستی پایین… من هم از همین فرصت استفاده کردم و در هر موقعیتی که به دست می‌آمد یک دسته از اعلامیه‌ها را از چمدان خارج و به این ظرف منتقل می‌کردم و بلافاصله روی آن کمی نان می‌ریختم که مأمور عربستانی مشکوک نشود.

به لطف خدا چیزی شبیه به یک معجزه رخ داد و تمام اعلامیه‌ها را به این ظرف نان منتقل کردم و در آن را بستم. آن قدر خوشحال بودم که چمدانی که اعلامیه‌ها در آن جاسازی شده بود را دور سرم چرخاندم و به پایین اتوبوس پرتاب کردم.

هدف ما این بود که این اعلامیه‌ها را در مکه و مدینه و بین زوار ایرانی توزیع کنیم. به همین دلیل بعد از عبور از این مانع، این اعلامیه‌ها را به تدریج بین زائران ایرانی پخش کردیم. یکی از این راه‌ها این بود که اخوی به پست عربستان می‌رفتند و این اعلامیه‌ها را به آدرس کاروان‌های ایرانی ارسال می‌کردند.»

همراهی با سیل مبارزین علیه رژیم و پیگیری فعالیت‏ ها در تهران و قزوین

با اوج‌گیری مبارزات ملت ایران فعالیت‌های سیاسی سید محمد حسن ابوترابی نیز به شکل خاص در شهرهای قزوین و تهران گسترش یافت و به جهت سخنرانی در مجلس یادبود “شهید حاج آقا مصطفی خمینی” در شهر قزوین تحت تعقیب ساواک قرار گرفت. وی در همین زمان از نزدیک با “شهید آیت‌الله دکتر بهشتی” آشنا شد که این آشنایی و همکاری در تمامی زمینه‌ها تا هنگام شهادت دکتر بهشتی ادامه داشت.

حضور موثر در سازماندهی اجتماعات مردمی و راهپیمایی های قزوین از جمله فعالیت‌های وی در دوره انقلاب است. تلاش ایشان در جلوگیری از توطئه مقابله ارتش و ملت که ضمن تماس با پاریس و اخذ پیام امام در عدم تعرض به خانواده‌های نظامی و انتظامی همراه بود؛ باعث شد تا در حمله به پادگان لشکر ۱۶ زرهی قزوین ضمن تسلط بر اوضاع، مدیریت پادگان را به نحوه مطلوب در اختیار بگیرند.»

فعالیت های سیاسی پس از انقلاب

حجت‌الاسلام سید محمدحسن ابوترابی که پس از پیروزی انقلاب توانسته بود به همراه پرسنل لشکر ۱۶ زرهی آرامش را به کردستان باز گرداند با فرمان امام(ره) به عنوان مسئول عقیدتی سیاسی وزارت دفاع به فعالیت پرداخت و در فضایی بسیار صمیمی در کنار شهیدان بزرگی چون “شهید فلاحی”، “شهید فکوری”، و “شهید چمران” در سخت‌ترین صحنه‌های جبهه‌های غرب و جنوب کشور شرکت جدی و فعال داشت.

ابوترابی، در همین دوره ضمن عزیمت به آلمان در جهت سازماندهی افسران جوان نظامی در حال تحصیل به منظور بازگشت آنان به کشور برای ارائه خدمات مهم علمی، مدیریتی و توسعه فناوری در تسلیحات نظامی کشور تلاش کرد. ارتباط قوی و موثر ایشان با آن جوانان مستعد که ذهنیت مناسبی از ایران بعد از انقلاب نداشتند موجب شد بسیاری از آنان به کشور بازگردند و به خدمت مشغول شوند.

وی سپس با اجازه حضرت امام(ره) مجدداً برای ادامه تحصیل به قم بازگشت و در مدت اقامت در قم، برای دیدار با اعضای اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان به اروپا سفرکرده و با دانشجویان ایرانی جلسات مؤثری برگزار نمود.

پس از بازگشت پیروزمندانه آزادگان سرافراز از بند اسارت رژیم بعثی و تشکیل ستاد آزادگان در کنار برادر بزرگوارش مرحوم “سید علی‌اکبر ابوترابی” تلاشی شبانه‌روزی را به عنوان قائم مقام نماینده مقام معظم رهبری در امور آزادگان انجام داد و این تلاش و پیگیری پس از ارتحال برادر برای خدمتگزاری به آزادگان با جدیت ادامه یافت.

بر عهده گرفتن مسئولیت های سیاسی پس از پیروزی انقلاب

ابوترابی در سال ۱۳۷۲ به عنوان نماینده ولی فقیه در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) برگزیده شد و موقعیت دانشگاه را با بکار بردن حداکثر نیروهای متخصص بومی تثبیت کرد، وی پس از آن به خاطر موفقیت در این جایگاه و بعد از رخداد یک سلسله وقایع پیچیده در فضای فرهنگی – سیاسی دانشگاه‌ها، به نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه تهران آمد و در آنجا ضمن برقراری ارتباط موثر بین اساتید و دانشجویان و تشکل‌های مختلف دانشجویی که بعضاً گرایشات سیاسی متفاوتی داشتند منشأ خدماتی شد و در همین راستا زمینه ملاقات و دیدار صمیمانه برخی از اساتید دانشجویان فعال و تشکل‌های دانشگاهی را با رهبری معظم انقلاب مهیا می‌نمود.

وی از سال ۱۳۸۵ امامت جمعه موقت قزوین را نیز عهده دار شد و در سال ۱۳۸۵ به عضویت شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز تهران درآمد و در سال ۱۳۸۹ نیز به عنوان عضو شورای مدیریت حوزه‌های علمیه استان تهران منصوب شد.

ابوترابی پس از رحلت پدرش، “حجت الاسلام سید عباس ابوترابی”، با حکم مستقیم مقام معظم رهبری تولیت و مدیریت مسجد و حوزه علمیه امام حسین(ع) تهران را عهده‌دار شد. وی همچنین در سال ۱۳۹۰ با حکم رهبر معظم انقلاب اسلامی به عضویت هیات عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه منصوب شد.

خدمات ابوترابی فرد در مسئولیت نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه تهران

سید محمد حسن ابوترابی در سال ۱۳۷۶ با طرحی ابتکاری به تأسیس ستاد عمره دانشگاهیان همت گمارد و زمینه تشرف سالیانه هزاران استاد و دانشجو را به سرزمین وحی فراهم کرد. سایر طرح‌های مهم موفق و تأثیرگذار فرهنگی دستاورد حضور وی در این مقطع موارد زیر است:
برگزاری اولین مراسم اعتکاف دانشگاهی
تأسیس هیئت و حوزه علمیه دانشجویی
راه‌اندازی اردوهای آموزشی و فرهنگی حدود یک هزار نفره کوثر
ایجاد حرکت جهاد علمی برای مناطق محروم در دانشگاه تهران
حجت‌الاسلام ابوترابی پس از یک دهه حضور در مسئولیت نهاد دانشگاه تهران با حکم مقام معظم رهبری به عضویت شورای نمایندگان رهبری در دانشگاه‌ها منصوب شد.

آشنایی و ارتباط نزدیک با شهید چمران

سید محمد حسن ابوترابی در دوران تحصیل در نجف بعد از حدود ۶ سال و همزمان با تحولات سیاسی کشور عراق پس از به قدرت رسیدن حکومت بعثی و تنگناهایی که برای ایرانیان پیش آمد؛ به جنوب لبنان سفر کرد و با شهید “دکتر مصطفی چمران” ارتباط نزدیک یافت.

سید محمد حسن ابوترابی در وب سایت شخصی خود به بیان خاطره‌ای از دیدار با شهید چمران پرداخته و این چنین می‌گوید: «اوایل جنگ بود و بنا به وظیفه‌ای که احساس می‌کردیم در یکی از مناطق عملیاتی مشغول خدمت بودیم. اخبار تلخ و شیرین آن روزها زیاد بود اما خبر مجروحیت دکتر چمران خبری نبود که بشنوی و آرام بگیری. به محض اطلاع از حادثه خودم را از منطقه به دفتر فرماندهی جنگ در اهواز رساندم. سابقه آشنایی ما به زمان حضور در جبهه‌های جنوب لبنان برمی‌گشت. به اهواز که رسیدم  لباس خاکی منطقه هنوز تنم بود، رویش یک عبا پوشیدم و رفتم برای عیادت.

دکتر چمران مجروح اما با روحیه در اتاقی واقع در دفتر فرماندهی جنگ شهر اهواز در حال استراحت بود. افراد دیگری برای ملاقات آمده بودند. بعد از احوال‌پرسی‌های معمول توجهم به عکسی جلب شد که در اتاق شهید چمران درست کنار عکس حضرت امام(ره) نصب شده بود. عکس اخوی شهیدم بود که دکتر چمران علاقه زیادی به ایشان داشت. این عکس از آن روز خوب به یادگار مانده است…»

حمایت از دانشجویان در حوادث کوی دانشگاه سالهای ۷۸ و ۸۸

حجت الاسلام ابوترابی فرد در جریان وقایع تلخ کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ منطقی‌ترین حمایت را از قشر فرهیخته دانشگاهی به عمل آورد و علی‌رغم وجود خطرات جدی در شرایط بحرانی درگیری‌های کوی دانشگاه بی‌پروا در جمع دانشجویان حاضر و برای استیفای خواسته‌های مشروع آنها نهایت همت را مصروف کرد و علی رغم همه سختی‌های موجود توانست از سویی از فتنه‌انگیزی دست‌های مرموزی که برای این حرکت دانشجویان خواب‌هایی دیده بودند جلوگیری کند و از سوی دیگر با پیگیری آزادی دانشجویان دستگیر شده با درخواست کتبی از رهبر معظم انقلاب و نظر موافق ایشان نمونه دیگری از مدیریت بحران با صبغه اسلامی را به منصه ظهور برساند.

وی در این خصوص می‌گوید: «بنده واقعیت قرار گرفتن جریان‌های دانشجویی در کنار انقلاب را در همان جریانات کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ با تمام وجودم احساس کردم. بعد از حادثه کوی، با لباس روحانیت به آنجا مراجعه کردم. در حالی که فضای آنجا خیلی ملتهب بود و دوربین‌های خبرگزاری‌های خارجی آن جا در حال تهیه گزارش بودند، نگران این بودم که برخورد تندی با من صورت بگیرد؛ اما علی رغم اینکه با لباس رفته بودم تا صبح با دانشجویان مختلف صحبت می‌کردم. خدا را گواه می‌گیرم که دانشجویان ضمن این که از این حادثه خیلی ناراحت بودند، به شدت ابراز نگرانی می‌کردند که این حادثه نباید به انقلاب آسیبی وارد کند…»

پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ و بروز ادعای تقلب در انتخابات از سوی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، در ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ در پی بروز برخی اتفاقات ناگوار در برخی از نقاط ازجمله کوی دانشگاه تهران و حمله به کوی دانشگاه رئیس وقت مجلس شورای اسلامی هیئتی را به سرپرستی حجت‌الاسلام سید محمدحسن ابوترابی‌فرد و با عضویت “حمیدرضا کاتوزیان”، “علیرضا زاکانی”، “الیاس نادران”، “علی عباسپور” و “کاظم جلالی” مأمور رسیدگی به این امر کرد.

حجت الاسلام ابوترابی در این خصوص در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۲، در خصوص حوادث بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ اظهار داشت: «در مورد حوادث پس از انتخابات ۸۸ باید بگویم بعد از حادثه کوی دانشگاه از طرف دفتر مقام معظم رهبری با من صحبت شد که باید همان طور مانند حوادث سال ۷۸ در کنار دانشجویان باشم، این نگاه رهبری نظام است؛ ایشان دانشجویان را در موقعیتی می‌دیدند که مورد ظلم واقع شدند و باید از آنها دفاع شود، من هم در این زمینه انجام وظیفه کردم و در صحن علنی مجلس گزارش کار را ارائه کردم که متأسفانه برخی دریافت گزارش را برنتافتند.»

اعلام پیام رهبری مبنی بر لغو حکم معاونت اولی مشایی به مردم

پس از پایان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸، “محمود احمدی نژاد”، رئیس جمهور وقت، در حکمی “اسفندیار رحیم مشایی” را به عنوان معاون اول رییس جمهور برای دولت دهم انتخاب کرد. این انتخاب با توجه به حاشیه‌هایی که در مورد مشایی وجود داشت، انتقادهایی را برانگیخت و موج اعتراض به حدی افزایش یافت که مخالفت مقام معظم رهبری درباره معاونت اولی مشایی در تیرماه ۱۳۸۸ علنی شد. محمد حسن ابوترابی فرد مسئول اعلام پیام رهبر معظم انقلاب به مردم بود.

وی در این خصوص در گفتگو با برنامه تلویزیونی “شناسنامه” اظهار داشت: «بعد از اینکه برای حکم معاونت اولی در دولت دهم اقدام شد، مقام معظم رهبری به دلایلی که در آن نامه هم مرقوم شده بود و بعد هم منتشر شد، فرمودند این حکم باید لغو شود و ایشان در این‌گونه جایگاه‌ها قرار نگیرند. این نامه محرمانه بود و کسی از محتوای آن خبر نداشت که رهبری آن را برای شخص اول دستگاه اجرایی فرستادند؛ اما این نامه اجرایی نشد، بعد از این بود که بنده اطلاع پیدا کردم که چنین نامه‌ای ارسال شده است. به بنده گفته شد مفاد این نامه تاکنون اجرا نشده و شما آن را با مردم در میان بگذارید. بنده هم همان پیام را انجام دادم.

البته در همین فاصله که بنده مأموریت رساندن پیام به مردم را داشتم؛ به من گفتند مدتی درنگ کن شاید گشایشی صورت گیرد اما مجدداً به من گفتند شما مفاد نامه را به اطلاع مردم برسانید. بنده هم بر اساس تکلیف و مأموریتی که داشتم مفاد نامه را به اطلاع مردم رساندم. بعد از مصاحبه من هم سایت مقام معظم رهبری متن مصاحبه بنده را همراه با تصویرم در کنار تصویر مقام معظم رهبری روی خروجی خود قرار داد.»

استقلال سیاسی ایران در جهان از نگاه حجت الاسلام ابوترابی فرد

حجت‌الاسلام محمدحسن ابوترابی‌فرد در سلسله همایش “بزم اندیشه” که در تاریخ ۸ اسفندماه ۱۳۹۲ برگزار شده بود در خصوص مسائل مربوط به مذاکره با آمریکا و استقلال سیاسی ایران در جهان اظهار داشت: «برخی از این منظر به بحث مذاکره با آمریکا توصیه دارند که آن این بوده که راهبرد برون‌رفت جمهوری اسلامی از چالش‌های سیاسی، اقتصادی و تهدیدات را گفت‌وگو با آمریکا و در نتیجه حل مناقشات فی مابین می‌دانند.

استراتژی و راهبرد ملت بزرگ ایران در جریان انقلاب اسلامی در شعارهای و اندیشه‌های امام راحل این بنیان‌گذار جمهوری اسلامی و تبیین‌کننده استراتژی آمریکا و همچنین در متن قانون اساسی بر آن تاکید شده و آن تقابل و رویارویی با نظام سلطه است.

نظام سلطه که امروز مدیریت آن دست شخصی است که خود را می‌خواهد کدخدای دهکده جهانی معرفی کند قرار داشته و این تقابل ریشه در مبانی فکری انقلاب داشته که برآمده از آموزه‌های دینی است، امام راحل این مبانی را در طول عمر خود تبیین کرده‌اند، در مقدمه قانون اساسی نیز به این مسئله به طور شفاف پرداخته شده و مقام معظم رهبری نیز در این مسئله تاکید دارند.

یک مسئله‌ای که مطرح بوده بحث زاویه و شکافی است که امروز بین سیاست‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی و کشور عربستان برای مثال مشاهده می‌شود و باید دقت کنیم که علت فاصله معنادار چیست؟ علت این فاصله معنادار این است که فلسطین اشغالی برای ما مهم بوده و ما نسبت به آن موضع جدی داریم، شکل‌گیری حکومت مستقل در عراق برای ما مهم بوده و ما نمی‌توانیم نسبت به آن بی‌تفاوت باشیم، مقاومت و اراده یک ملت در بحرین برای دموکراسی مورد حمایت ماست، نمی‌توانیم نسبت به مقاومت اسلامی و وحدت ملی در لبنان بی‌تفاوت باشیم، همچنین در مورد مسئله سوریه نیز نمی‌توان بی‌تفاوت بود، همچنین در مورد آمریکا نیز از منظر دیگر بی‌تفاوت نیستیم.

جمهوری اسلامی ایران پرچم‌دار و نماد تمام‌عیار استقلال سیاسی در جهان و در مقابله با نظام سلطه عنوان است. باید ببنیم که این ایستادگی و رویارویی در برابر نظام سلطه چه دستاوردهایی را برای ما داشته است، آنچه مسلم است این بوده که برای به دست آوردن هر چیزی نمی‌شود بدون هزینه کار کرد و این سرمایه بسیار گران‌بها و تبدیل شدن ما به قدرت سیاسی بدون هزینه نبوده همانطور که ما در دفاع مقدس هزینه کمی ندادیم اما در قبال آن بهترین فرصت را خلق کردیم؛ آن این است که ایران به یک پدیده تهدید ناپذیر در دنیا تبدیل شده است و من امروز اعتقاد دارم هرچه امروز و فردا داریم از دفاع مقدس است..»

بیوگرافی راضیه غلامی شعبانی

راضیه غلامی شعبانی (۳۰ اردیبهشت ۱۳۰۴، تبریز - ۹ بهمن ۱۳۹۱ کلن)، اولین زن زندانی سیاسی ایران و از اعضای فرقه دموکرات آذربایجان وحزب توده ایران بود. پس از پایان دوران زندان به شوروی گریخت و پس از انقلاب ایران (۱۳۵۷) مجدداً به ایران بازگشت. وی که پس از یورشجمهوری اسلامی به گروههای شرکت کننده در انقلاب ایران مجدداً به شوروی پناه برد، پس از فروپاشی شوروی به آلمان پناهنده شد و در شهرکلن زندگی می‌کرد. کارنامه زندگانی پر تلاش او که در کتاب خاطرات یک زن توده‌ای به قلم او آمده، حکایت از هفت سال زندان، دوازده سال زندگی مخفی و بیش از چهل سال تبعید دارد.

راضیه غلامی شعبانی در شانزده سالگی همراه خانواده به تهران رفت و در آن جا با رضا ابراهیم زاده آشنا شده و با وجود بیست و چهار سال تفاوت سن، به میل خود با او ازدواج می‌کند.

او یکی از اولین زنان ایرانی است که به خاطر مبارزاتش، بارها دستگیر و سال‌ها زندانی بوده (اولین دستگیری - سال ۱۳۲۵) و یکی از فرزندانش را نیز درهنگام فرار از زندان به دنیا آورده است و به همین دلیل، این فرزند ‍پسر «فراری» نامیده شد.

رضا ابراهیم زاده، همسر او از اعضای گروه موسوم به ۵۳ نفر است که در دوران رضاشاه پهلوی به خاطر عقایدشان دستگیر و زندانی شدند.

راضیه از اولین کسانی است که با امضای بیانیه، عضو کمپین یک میلیون امضا شد و به سرعت تعدادی امضا و کمک مالی برای آن فرستاد.

او ساکن آلمان بود و شرح زندگانی خود را در کتابی تحت عنوان «خاطرات یک زن ایرانی» به تفضیل آورده‌است. این کتاب توسط نشر آیدا در آلمان منتشر شد اما پیش از آن، این کتاب با عنوان «خاطرات یک زن توده‌ای» در تهران نیز چا‍پ و منتشر شده بود که کمی بعد ممنوع و پس از آن با یک ویرایش و بازبینی قابل توجه توسط نشر آیدا بازنشر شد.

در برخی نوشته‌ها آمده است که راضیه شعبانی اولین زن زندانی سیاسی ایران بوده است.

http://s9.picofile.com/file/8320437726/Razie_Golami_Shabani_biokade_blog_ir.jpg

بیوگرافی محمود محمدی عراقی

محمود محمدی عراقی (متولد مهر ۱۳۳۱ در کنگاور در استان کرمانشاه)، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. او مدتی رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و مدتی نیز رئیس سازمان تبلیغات اسلامی بود.

وی فرزند “شهید حاج آقا بهاء الدین عراقی” از شاگردان حضرات “آیت الله بروجردی” و امام خمینی(ره) است. محمود محمدی‌ عراقی با “شهید بهشتی” و “شهید قدوسی” ارتباط نزدیک داشت و علاوه بر علوم متداول در حوزه‌های علمیه، به صورت تخصصی در حوزه فلسفه و علوم قرآنی تحصیل و فرا گرفته است.

نمایندگی امام خمینی(ره) در سپاه پاسداران، نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران، عضویت در شورای نظارت بر صدا و سیما، عضویت شورای مجمع جهانی اهل بیت، ریاست سازمان تبلیغات اسلامی، ریاست سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله مهمترین مسئولیت های سیاسی و اجرایی وی بوده است.

خانواده

پدر محمود عراقی، “شهید آیت الله بهاء الدین عراقی”، در سال ۱۳۶۰ به دست منافقین به شهادت رسید. وی از شاگردان ممتاز حضرات آیات عظام “بروجردی”، “اراکی”، “محقق داماد” و امام خمینی (ره) بوده است.

بهاء الدین عراقی از فعالان سیاسی قبل و بعد از انقلاب بوده  و امامت جماعت مسجد اعتمادی کرمانشاه را بر عهده داشت. منافقین که حضور حاج آقا بهاءالدین عراقی را برای خود بسیار خطرناک می دیدند و بارها به خاطر فعالیت های موثر او را تهدید کرده بودند در حالی که انتخابات به دور دوم کشیده شده بود و ورود ایشان به مجلس شورای اسلامی قطعی به نظر می رسید نقشه ترور او را طراحی و اجرا کردند و طی عملیاتی تروریستی زمانی که از اقامه نماز مغرب و عشاء به منزل عزیمت می کرد در ۲۰ مرداد ماه ۱۳۶۰ توسط منافقین به شهادت رسید.

محمود عراقی داماد “آیت الله محمد تقی مصبح یزدی” می باشد.

مدارج تحصیلی

محمود عراقی، از شاگردان مدرسه علمیه “حقانی” که توسط “شهید دکتر بهشتی”، “شهید علی قدوسی” و “آیت الله مصباح یزدی” اداره می شد بود. وی، دوره عمومی دروس و رشته های تخصصی فلسفه و علوم قرآنی و همچنین دروس سطح حوزه را نزد آیات عظام “مشکینی”، “ابوالقاسم خزعلی”، “احمدی میانجی”، “جنتی”، “حرم پناهی” و “آدینه وند” فرا گرفت و سپس برای گذراندن سطوح عالی حوزه، دروس خارج و علوم روز محضر حضرات آیات “میلانی”، “علامه طباطبائی”، “جوادی آملی”، “میرزا علی آقا فلسفی”، “مصباح یزدی”، “حسن زاده آملی”، “حاج آقا مجتبی تهرانی” و “شهید بهشتی” و “شهید قدوسی”، “امینی نجف آبادی” و مقام معظم رهبری کسب فیض کرد.

شخصیت های تاثیرگذار در زندگی

حجت الاسلام محمود عراقی شخصیت های تأثیر گذار در زندگی خود را چنین معرفی می کند: «اگر بخواهم سه نفر را نام ببرم که بیشترین حق را از نظر آموزشی و تربیتی بر گردن ما دارند، اولین آن ها “شهید بهشتی” است، دوم “شهید قدوسی” و سوم “آیت الله مصباح” است. این افراد با همکاری هم مدرسه ای را در قم پایه گذاری کرده بودند که در آن زمان به مدرسه حقانی معروف بود. آیت الله مصباح از مدرسین این مدرسه بودند و ما هم شاگرد گریز پا و چموش این مدرسه بودیم….»

فعالیت های سیاسی پیش از پیروزی انقلاب

محمود عراقی، در برنامه تلویزیونی “شناسنامه” در ۲۵ بهمن ماه ۱۳۹۲، در خصوص فعالیت های سیاسی خود می گوید: «ما آن زمان فکر می کردیم مهم ترین و بهترین نوع مبارزه زنده کردن یاد امام است. آن روزها تمام توان رژیم پهلوی متمرکز بر این است که امام به فراموشی سپرده شود و ما هم از هر طریقی که می شد می خواستیم جلوی این فراموشی را بگیریم…»
وی در جریان فعالیت های مبارزاتی خود علیه رژیم ۲ بار دستگیر و زندانی شد؛ از جمله در جریان شهادت “آیت الله سعیدی” که پس از به شهادت رساندن وی شبانه در قبرستان وادی السلام قم او را دفن کردند و وقتی برخی شخصیت ها از جمله محمود عراقی از این موضوع اطلاع پیدا کردند، راهپیمایی و مجلس یادبودی برای او برگزار شد که در جریان همین راهپیمایی و مراسم ترحیم حجت الاسلام محمدی عراقی دستگیر شد و در سال ۱۳۵۴ که برای امر ازدواج به قم آمده بود هم دستگیر و تا زمان پیروزی انقلاب دوران محکومیت را سپری کرد.
با توجه به آنکه پدر محمد عراقی، “بهاء الدین عراقی” از شاگردان برجسته و ممتاز حضرت امام خمینی(ره) بود در خانواده وی نام “حاج آقا روح الله”  نامی آشنا و محبوب بود و از آغاز نهضت امام راحل محمود عراقی همزمان با دوران تحصیل حوزوی در ترویج اندیشه های امام و مبارزه با رژیم ستم شاهی نقش فعال داشت.
این مبارزات و ترویج افکار امام در اواخر دهه ۴۰ سبب شد چندین بار توسط ساواک دستگیر و زندانی شود تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۵۴ به جرم اقدام علیه رژیم شاه به ۳ سال زندان محکوم شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی بیش از ۳ سال در زندان کمیته ضد خرابکاری، “قصر”، “قزل حصار” و “اوین” هم بند مبارزانی همچون “شهید رجایی” بود. وی پس از آزادی از زندان، بلافاصله به منطقه غرب کشور و زادگاه خود برای کمک رسانی به مردم شتافت.

مسئولیت ها و سوابق اجرایی

مسئول دفتر سیاسی سپاه پاسداران
قائم مقام نماینده امام در سپاه پاسداران
نماینده امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
مسئول گروه جامعه شناسی دفتر همکاری حوزه و دانشگاه
عضویت در گروه مدیریت با همکاری دانشکدهٔ مدیریت دانشگاه تهران
همکاری در تاسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه
رئیس سازمان تبلیغات اسلامی کل کشور
نماینده مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران
عضو شورای نمایندگان رهبری در دانشگاه های سراسر کشور
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی از سال ۱۳۷۵
رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
عضو شورای مجمع جهانی اهل البیت و مجمع التقریب  مذاهب اسلامی
عضو هیأت امنای سازمان حوزه ها و مدارس خارج از کشور
عضو هیأت امنای مرکز جهانی علوم اسلامی و جامعه الزهرا(س)
رئیس شورای سیاست گذاری گفتگوی ادیان و تمدن ها
رئیس کمیتهٔ بین المللی و عضو ستاد سال پیامبر اعظم(ص)
عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۹۰

آشنایی با شخصیت امام خمینی(ره)

محمود محمدی عراقی، در گفتگویی در برنامه تلویزیونی “شناسنامه” در بهمن ماه ۱۳۹۲، چگونگی آشنایی خود با امام خمینی(ره) را چنین بیان می کند: «وقتی به گذشته نگاه می‌کنم می‌بینم نسل ما ویژگی‌های خاصی داشت. برای ما سلسله ای از آرمان ها به وجود آمده بود که ما تجلی همه این آرمان ها و آرزوها را در وجود امام می دیدیم. از روزی که چشم باز کردم و خودم را شناختم، امام را دیدم. شاید گزاف نیست اگر بگویم ما قبل از اینکه خودمان را بشناسیم، امام را شناختیم.
پدر من از دهه ۳۰ شاگرد امام بودند. به طور طبیعی برای ما این توفیق حاصل شد که قبل از رسیدن به سن بلوغ پشت سر امام نماز بخوانیم. از طرفی ما در محله ای زندگی می کردیم که نزدیک منزل امام بود. شخصیت امام واقعاً استثنایی بود و فکر نمی کنم هیچ کس نمی توانست امام را ببینند اما تحت تاثیر نفوذ شخصیت معنوی و سیاسی امام قرار نگیرد. ما در چنین فضایی رشد و زندگی کردیم، سال ششم ابتدایی بودم که امام حرکت خود را در سال ۱۳۴۲ آغاز کردند و ما هم مشتاقانه فعالیت های امام را پیگیری می کردیم…»

دوران دفاع مقدس

حجت الاسلام عراقی با شروع جنگ تحمیلی عهده دار مسئولیت های مهمی در سپاه به فرمان امام خمینی(ره) شدند.
مسئول دفتر سیاسی سپاه پاسداران، قائم مقام نماینده امام در سپاه پاسداران و نماینده امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله این مسئولیت ها بوده است. پس از شهادت شهید محلاتی در سال ۱۳۶۴ و در عملیات “والفجر ۸″، وی، به عنوان قائم مقام نماینده حضرت امام در سپاه به فعالیت مشغول شد و تا پایان جنگ این مسئولیت ها را بر عهده داشت.
وی در خصوص فعالیت ها و مسئولیت های خود در دوران دفاع مقدس در گفتگو با برنامه تلویزیونی” شناسنامه” در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب در سال ۱۳۹۲، چنین می گوید: «واقعیت این است که وقتی جنگ شد و به ما گفتند رزمندگان اسلام در جنگ به کار و خدمت شما نیاز دارند…
“آیت الله طاهری خرم آبادی” که نماینده امام در سپاه بود من را برای حضور در سپاه دعوت کرد. بعد که ایشان به عنوان نماینده امام در پاکستان منصوب شد و شهید محلاتی نماینده امام در سپاه شد، با ایشان همکاری داشتم. زمانی که “آیت الله طاهری خرم آبادی” به پاکستان رفت، من قائم مقام ایشان بودم. من شنیدم که حضرت امام به مرحوم “شهید محلاتی” وظیفه نمایندگی در سپاه را محول کردند. وقتی متوجه این موضوع شدم با ایشان (شهید محلاتی) تماس گرفتم و گفتم محمدی هستم، قائم مقام سابق امام در سپاه، ایشان گفت بگو قائم مقام ثابت… ایشان لطف داشتند و این تکلیف بر دوش ما گذاشته شد که تا یکی- دو سال بعد از پایان جنگ در سپاه ماندگار شدیم…»

دیدگاه عراقی در به عهده نگرفتن مسئولیت های سیاسی

محمود عراقی در گفتگو با برنامه تلویزیونی “شناسنامه” به اهمیت توجه به وظابف حوزوی توسط روحانیت اشاره کرده و از دلایل خود برای بر عهده نگرفتن مسئولیت های سیاسی چنین می گوید: «بنده از اینکه سمت و مسئولت و پستی را قبول کنم خیلی پرهیز داشتم. دلیلش هم دو چیز بود. اول اینکه برداشتم از دیدگاه امام این بود که روحانیون نباید پست و مسئولیت اجرایی بپذیرند. فکر می کنم این دیدگاه امام درست بود. ایشان فرمودند کار اصلی روحانیون این است که امور طلبگی، فرهنگی و… خود را انجام دهند و بر مسائل حکومتی و اجتماعی و سیاسی به عنوان ناظر عمل کنند. از طرف دیگر خودم فکر می کردم اگر ما در حوزه باشیم و کار علمی و فرهنگی انجام دهیم بهتر است.
“شهید بهشتی” هم چنین دیدگاهی داشتند اما بر اساس تکلیفی که امام برعهده ایشان گذاشتند وارد قوه قضاییه شدند. ایشان دو- سه بار به قم آمدند و هر بار از من خواستند در قوه قضاییه مشغول کار شوند اما من بر اساس دیدگاهی که داشتم از ایشان عذرخواهی کردم. واقعیت این است که وقتی جنگ شد و به ما گفتند رزمندگان اسلام در جنگ به کار و خدمت شما نیاز دارند، من دیگر نتوانستم در حوزه بمانم. به خاطر انجام وظیفه طلبگی به سپاه رفتم و هیچ وقت به صورت رسمی عضو هیچ دستگاهی، ازجمله سپاه نشدم…
دلیل این موضوع این بود که ما خودمان را فردی مناسب برای کارهای نظامی نمی دانستیم و جایگاه خودمان را به عنوان یک روحانی تعریف کرده بودیم. ضرورت جنگ ما را به یک سازمان و تشکیلات دارای ساختار مشخص نظامی کشانده بود. بنابراین همیشه به دنبال این بودیم که اگر این مسولیت از دوش ما برداشته شود به حوزه بازگردیم و فعالیت های طلبگی را پیگیری کنیم. استعفای من دلیل خاصی نداشت، هرچند برداشت های مختلفی از آن انجام می شد…»

تاکید محمود عراقی بر اهمیت شناساندن شخصیت امام خمینی(ره ) به نسل ها

حجت‌الاسلام محمود محمدی عراقی، طی گفت‌وگویی منتشر شده در “فارس”در ۱۶ بهمن ماه ۱۳۹۲، به بیان اهمیت شناساندن شخصیت امام خمینی(ره) توسط اهل قلم و رسانه ها پرداخت و گفت: «…من دقیقاً به خاطر دارم در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در کلاس ششم ابتدایی بودم که امام خمینی(ره) پس از سخنرانی در مدرسه اعظم فیضیه دستگیر شده بودند که مدرسه ما آن روز تعطیل شده بود و تمام بچه‌ها به خیابان‌ها ریخته بودند و من کودکان دبستانی را دیدم که کیف خود را بر سر گرفته بودند و این شعار را فریاد می‌زدند که “از خون خود گذشتیم با خون خود نوشتیم یا مرگ یا خمینی” که من نمی‌دانم این شعار چه زمانی ساخته شد اما برایم جالب توجه بود که من به واسطه پدرم که شاگرد امام بودند آشنایی با امام داشتم اما این کودکان دبستانی نیز عشق به امام داشتند و امام خمینی ویژگی‌های ممتازی داشتند.

برخی از کسانی که قلم و هنر داشته‌اند نه تنها به معرفی مهمترین انقلاب قرن نپرداخته‌اند بلکه بدتر از آن به تحریف و تصویرسازی غلط نیز روی آورده‌اند.
من از یاران امام و کسانی که ایشان را دیده‌اند تعجب می‌کنم چرا که ما نباید در مقابل این تحریف‌ها سکوت کنیم، برخی می‌گویند ما می‌خواستیم در آن دوره خونریزی نشود و حتی قبول کرده بودیم بختیار استعفا دهد و امام هم بپذیرد اما امام زیر قولش زد، لذا از این موارد تحریف بسیار است و باید مراقب باشیم. نباید درباره تصویرسازی از امام و انقلاب اغراق صورت گیرد اما باید یک تصویری واقعی و حقیقی ترسیم شود…»

نگاه حجت الاسلام عراقی به ولایت فقیه و مقام معظم رهبری

حجت الاسلام محمود عراقی، در خصوص اهمیت ولایت فقیه طی گفتگویی در برنامه شناسنامه در ۲۵ بهمن ماه ۱۳۹۲، اظهار داشت: «چیزی که بعد از صد سال مبارزه و خون دادن ملت ایران ما را به پیروزی رساند چیزی جز ولایت فقیه نبود. قدرناشناسی از این نعمت بزرگ الهی کفران نعمت نیست؟ من با تمام کسانی که جزو جریان های فکری و سیاسی کشور هستند ارتباط داشته ام. هیچ کدام از آن ها بدیلی برای مقام معظم رهبری سراغ ندارند و به صراحت به این موضوع اشاره می کنند. حتی جریان های منتقد هم می گویند که در این شرایط هیچ جایگزینی برای رهبری نظام وجود ندارد. وقتی اینطور است ما باید به عنوان قدرشناسی این نعمت بزرگ الهی، دست به دست هم دهیم تا در این شرایط بتوانیم این الگو را به دنیا معرفی کنیم…»

فعالیت های آموزشی

حجت الاسلام محمود محمدی عراقی به تدریس علوم قرآنی در دوره های عالی و تحصیلات تکمیلی در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران پرداخته است.

تألیفات و فعالیت های علمی

تدوین رساله حقوقی تحت عنوان ” آیا مقدمه جرم و شروع در جرم، جرم است؟”
همکاری در تالیف کتاب “قرآن شناسی”
همکاری در تالیف کتاب “مبانی جامعه شناسی اسلامی”

مقالات

ارائه مقاله تحت عنوان “حقیقت اسلام و نقش آن در جامعه کنونی” در کنفرانس بین المللی اندیشه اسلامی در کشور اردن
ارائه مقاله “همگرایی اقتصادی و تجربه های جهانی شدن در جهان اسلام در همایش بین المللی “جهانی شدن و همکاری های اقتصادی کشورهای اسلامی” در تهران
ارائه مقاله در مراسم افتتاحیه نمایشگاه “هفت هزار سال هنر ایران” در کرواسی
ارائه مقاله “جایگاه زن در جمهوری اسلامی ایران” در نشست “زن مسلمان و چالش های معاصر” در کشور سوریه
ارائه ده ها مقاله دیگر به همایش های علمی و تخصصی داخلی و بین المللی.

عکس محمود محمدی عراقی

بیوگرافی و عکس محمود محمدی عراقی

زندگینامه محمود محمدی عراقی

بیوگرافی اعظم طالقانی

اعظم طالقانی (۱۳۲۲-) از فعالان ملی - مذهبی ایران و نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی ایران بود و اکنون دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی است. وی دختر آیت‌الله طالقانی می‌باشد.

مرتضی اقتصاد ، همسر وی ، شامگاه ۱۹ مهر ۱۳۹۶ در سن ۸۳ سالگی درگذشت.

زندگی‌نامه

اعظم طالقانی که در نوجوانی ازدواج کرده بود، با وجود داشتن دو فرزند، در ۱۷ سالگی یک دوره مدیریت گذراند و به تدریس و مدیریت مدرسه پرداخت. سپس همراه با دو خواهرش یک مدرسه راهنمایی تأسیس کردند. طالقانی در دهه پنجاه چندین سال زندانی سیاسی حکومت پهلوی در زندان اوین و زندان قصر بود. پس از آن وارد دانشگاه شد و در رشته ادبیات فارسی تحصیل کرد.

پس از انقلاب

اعظم طالقانی پس از انقلاب ۱۳۵۷ جامعه زنان مسلمان را به خواست پدرش و با هدف آموزش زنان و حل مشکلات آنها تأسیس کرد. سپس نماینده مجلس اول شورای اسلامی شد و پس از آن دوباره به تدریس پرداخت، و همچنین امتیاز انتشار مجله اصلاح طلب «پیام هاجر» را گرفت. این نشریه توقیف شده، به حقوق زنان در ایران اختصاص داشت. او همچنین دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی نیز هست. پس از رفع توقیف نشریه پیام هاجر تحت عنوان پیام ابراهیم منتشر می‌شود.

نامزدی پست ریاست جمهوری

طالقانی نخستین زنی است که خود را نامزد ریاست جمهوری در ایران کرد.او به رغم بیماری‌اش، در سال ۱۳۷۶ نامزد انتخابات ریاست جمهوری ایران شده بود. به گفته خودش «برای آزمایش قانون اساسی؛ هیچ دلیلی وجود ندارد که یک زن نتواند نامزد انتخابات شود.» او معتقد بود تعبیر رجال در اصل ۱۱۵ قانون اساسی معادل جنس مرد نیست و تعدادی از متخصصان و عالمان مذهبی ایران نیز با وی هم دیدگاه بودند. (مطابق اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران، کاندیداهای ریاست جمهوری باید جزو «رجال» دینی و سیاسی باشند) اما شورای نگهبان کاندیداتوری او را رد کرد. او در سال ۱۳۸۸ نیز اعلام کاندیداتوری کرد و گفت «مهمترین چالش پیش رو در قانون انتخابات بحث رجال است که متأسفانه با تفسیرهای ناصواب مانع از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کلان کشور شده‌است به همین دلیل برای شکستن چنین تابویی در عرصه انتخابات حضور خواهم یافت.» طالقانی در سال ۹۶ نیز خود را نامزد ریاست جمهوری در ایران کرد. دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی در زمان ورود به ستاد انتخابات گفت: آمدم تا تکلیف رجل سیاسی را مشخص کنم.

بیوگرافی سید علی اصغر دستغیب

سید علی اصغر دستغیب شیرازی مجتهد، فقیه شیعه و از اعضای مجلس خبرگان است. او از جمله کسانی است که روح‌الله خمینی در امور حسبیه و شرعیه به آن‌ها اجازه داد. وی از ۱۴ اسفند ۱۳۹۲ طی حکمی از سوی علی خامنه‌ای، تولیت آستان شاه چراغ و محمد بن موسی را در شیراز بر عهده گرفت.او خویشاوند سید علی‌محمد دستغیب، دیگر نماینده مجلس خبرگان از استان فارس، است.

نام کامل : سید علی‌اصغر دستغیب شیرازی

نسب : با سی واسطه به علی ابن حسین

تاریخ تولد : ۴ آذر ۱۳۲۴

شیراز ایران

محل تحصیل : نجف – قم

محل زندگی : شیراز

شاگردان : حجج الاسلام والمسلمین جاوید، چوگانی، محقق و…

تالیفات : تقریرات بحث فقه و اصول، علائم البلوغ فی الذکر و الانثی، تنجیس المتنجس

زندگی

آیت الله سید علی اصغر دستغیب، فرزند “آیت الله سید علی اکبر دستغیب”، در ۴ آذرماه سال ۱۳۲۴ در شیراز متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در شیراز به دلیل علاقه به تحصیلات حوزوی به حوزه شیراز رفت و دروس دورهٔ “مقدمات” و “سطح” را در شیراز گذراند و سپس برای تکمیل دروس حوزوی به قم عزیمت نمود.

وی به دلیل نزدیکی با دایی خود، “آیت الله شهید عبدالحسین دستغیب” در زمان مبارزات قبل از پیروزی انقلاب به مبارزه با رژیم پرداخت و با حمایت از امام خمینی(ره) و سخنرانی علیه رژیم چندین بار تبعید و زندانی شد. پس از پیروزی انقلاب نیز به نمایندگی از مردم شیراز در مجلس خبرگان رهبری حضور یافت که مهمترین مسئولیت سیاسی وی محسوب می‌شود.

خانواده

سید علی اصغر دستغیب، خواهر زاده شهید محراب “آیت الله عبدالحسین دستغیب” و از همراهان و همگامان ایشان در مبارزه علیه استبداد پهلوی می‌باشد.
آیت الله علی اصغر دستغیب، برادر “سید علی محمد دستغیب” از اعضای مجلس خبرگان رهبری به نمایندگی مردم شیراز است.

سید احمد رضا دستغیب، فرزند آیت الله سید علی اصغر دستغیب است؛ که نمایندگی مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی، رئیس فراکسیون جوانان، رئیس کمیته سیاست داخلی مجمع تشخیص مصلحت نظام و … در کارنامه سیاسی وی دیده می‌شود.

مدارج تحصیلی

آیت الله سید علی اصغر دستغیب دوره ابتدایی را در دبستان “فرصت” گذراند و دوره متوسطه را در دبیرستان “شاهپور” که آن زمان از مدارس نمونه محسوب می‌شد با انتخاب رشتهٔ ریاضی طی کرد.

علاقه وی نسبت به روحانیت موجب شد بیش از همه تحت تأثیر شخصیت دایی خود یعنی “آیت الله شهید دستغیب” قرار بگیرد لذا پس از اخذ دیپلم به تحصیلات حوزوی مشغول شد و ضمن فراگیری دروس “مقدمات” و “سطح” معمولاً دروس خوانده شده را نیز تدریس می‌کرد.

پس از پایان دوره “سطح”، آیت الله دستغیب جهت تکمیل دروس حوزوی به قم عزیمت نمود و عمدتاً از کلاس درس”خارج اصول آیت الله میرزا هاشم آملی لاریجانی و “خارج فقه” “آیت الله العظمی گلپایگانی” استفاده کرد.

فعالیت های سیاسی قبل از پیروزی انقلاب

نخستین خاطرات سیاسی و سوابق مبارزاتی آیت الله سید علی اصغر دستغیب مربوط به شروع نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) در سال ۱۳۴۲ می‌باشد. وی از همان ابتدا که پیام‌های اولیه امام(ره) منتشر گردید تبعیت از دستورالعمل‌های رهبر انقلاب و انجام تکلیف الهی را مورد توجه قرار داد.

برگزاری جلسات شبانه علیه رژِیم در مساجد و انتشار اعلامیه ‏ها

اولین گامی که آیت الله علی اصغر دستغیب به همراهی بعضی از دوستان مؤمن و مبارز انجام داد تشکیل جلساتِ سرّی و فعالیت در رابطه با مجلس عمومی هفتگی مسجد جامع “عتیق” بود که از اقشار مختلف به ویژه علما و روحانیون تشکیل شده و اکثریت قریب به اتفاق روحانیت در آن حضور داشتند. در این جلسات “آیت الله شهید سید عبدالحسین دستغیب” منبر می‌رفت و علیه رژیم طاغوت و جنایات و اقدامات ضد اسلامی آن به طور مبسوط سخن می‌گفت.

از جمله اقدامات این گروه چاپ و انتشار عکس امام(ره) و اعلامیه‌های وی بود. به تدریج و با ادامه فعالیت‏ ها عناصر ساواک نیروهای فعال را شناسایی و تحت نظر و مراقبت شدید گرفته و در مواردی از آنها بازجویی و بازپرسی می‌کردند. سید علی اصغر دستغیب هم در آن ایام برای اولین بار به ساواک احضار شد و مورد بازپرسی و تهدید قرار گرفت.

به دنبال حوادث ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و پدید آمدن جو اختناق، به تدریج توسط نیروهای انقلاب خصوصاً جوانان مبارز تماس‌های مخفی و جلسات سری در منازل برقرار گردید و آیت الله دستغیب غالباً در جلسات مزبور شرکت داشت. حاضرین در این جلسات، علاوه بر استفاده از قرآن، دعا، استماع سخنرانی از جریانات و حوادث تازه مطلع شده و با کتب و نشریات جدید و مفید آشنا می‌شدند و در مواقع لزوم هم، نوار سخنرانی یا پیام حضرت امام(ره) به سمع کسانی که در جلسه حضور داشتند می‌رسید. به پیشنهاد بعضی از دوستان در مسجد “حاج میرزا کریم” جلسه شبانه مخصوص جوانان را تشکیل دادند که به تدریج به صورت یکی از کانون‌های مبارزه علیه رژیم طاغوت در آمد.

آیت الله دستغیب، پس از رحلت “آیت الله حکیم” در خصوص مرجعیت امام خمینی(ره) تبلیغ وسیع و با شیوه مطلوب را آغاز کرد که این امر حساسیت عناصر رژیم را مضاعف ساخت. در همین برهه فعالیت وی در مسجد الرضا(ع) نیز آغاز گردید و با تجمع دانشجویان مسلمان و انقلابی به تدریج کانون دیگری برای مبارزه علیه رژیم طاغوت شکل گرفت؛ اما بار دیگر توسط کمیته هماهنگی ضد خرابکاری ساواک و شهربانی با هجوم سبعانه و وقیحانه نیمه شب به منزل آیت الله علی اصغر دستغیب، ایشان را دستگیر و به شهربانی بردند و در همان نیمه شب وی را به زیرزمین شهربانی منتقل و مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار دادند.

آیت الله دستغیب، پس از مراجعه از زندان، بار دیگر در مسجد الرضا(ع) به اقامه جماعت و برنامه‌های تبلیغی اشتغال یافت و این در حالی بود که به تدریج انقلاب اسلامی به مرحله اوج گیری نزدیک می‌شد و حوادث و رویدادها یکی پس از دیگری ملت را آگاه تر و مصمم تر و مبارزه علیه رژیم را داغتر و شعله ور تر می‌ساخت. جریان جشن هنر شیراز یکی از وقیح ترین مراسمی بود که همزمان با ماه مبارک رمضان به دستور دربار برگزار شد و مجریان آن کثیف ترین عناصر مزدور رژیم بودند.

او، در ۴ شهریورماه ۱۳۵۶، پس از نماز ظهر و عصر در مسجد الرضا(ع) خطاب به جمعیت کثیری که اغلب جوان و دانشجو بودند، سخنان شدید اللّحنی علیه برنامه‌های ضد دینی دستگاه حکومتی ایراد کرد و در پایان مجلس مأمور شهربانی در حالی که بیانات ایشان را ضبط کرده بود با مواجه با خشم حاضرین و با از دست دادن نوار ضبط صوت از دستگیری آیت الله دستغیب ناتوان ماند.

در آذرماه سال ۱۳۵۶، آیت الله سید علی اصغر دستغیب  دستگیر و به زندان “عادل آباد” منتقل و حدود ۱ ماه زندانی و سپس از طریق دادسرا آزاد شد. همزمان با انتشار مقاله توهین آمیز روزنامه اطلاعات علیه حضرت امام(ره) و شهادت عده‌ای از مردم شهر قم، در مجلس یادبود یکی از دانشجویان در مسجد الرضا(ع) سخنان اعتراض آمیزی نسبت به حوادث جاری ایراد کرد.

دیدار با رهبر معظم انقلاب در تبعید

آیت الله دستغیب، در ۲ اسفندماه ۱۳۵۶ توسط عوامل رژیم دستگیر و به “سراوان” واقع در سیستان و بلوچستان تبعید شد. وی در طول اقامت اجباری در سراوان با وجود اقلیت بسیار محدود اهل تشیع، در مسجد و منازل برای عموم و در مهدیه برای کودکان و نوجوانان جلسات ارشادی تشکیل داد و در همان ایام به طور مخفیانه و با لباس مبدل به ایرانشهر رفت و با رهبر معظم انقلاب که در آنجا تبعید بودند ملاقات کرد و در ۱۷ مردادماه سال ۱۳۵۷ از “سراوان” به “بندر لنگه” منتقل شد و در بندر لنگه به فعالیت‌های مبارزاتی و ارشادی خود ادامه داد؛ بدین ترتیب که در یکی از مساجد اقامه جماعت نموده و سخنرانی می‌کرد.

پس از اتمام دوران تبعید هنگام ورود به شیراز مورد استقبال نیروهای مؤمن و انقلابی واقع شد و با اعلام تصمیم امام(ره) بر مراجعه به ایران به همراه جمعی از دوستان جهت استقبال به تهران عزیمت کرد و به همراه دیگر روحانیون مبارز از سراسر کشور در تحصن مسجد دانشگاه تهران شرکت نمود و در ۱۲ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ در مراسم استقبال از امام خمینی(ره) شرکت کردند.

مسئولیت ها و سوابق

نماینده مجلس خبرگان رهبری در ادوار اول، سوم و چهارم به نمایندگی از مردم شیراز

تولیت آستان مطهر احمد بن موسی(ع) از سال ۱۳۹۲

فعالیت‏‏ های سیاسی پس از پیروزی انقلاب

آیت الله علی اصغر دستغیب بعد از پیروزی انقلاب به عضویت در کمیتهٔ هماهنگی و نظارت بر کار سازمان‌ها و ادارات درآمد و در سال ۱۳۶۱ در جریان انتخابات نخستین دوره مجلس خبرگان رهبری، از سوی مردم فارس به عضویّت مجلس خبرگان انتخاب شد که این عضویت در ادوار سوم و چهارم نیز ادامه داشت.

خاطره‌ای از انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر انقلاب

آیت الله علی اصغر دستغیب در خصوص انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر انقلاب چنین می‌گوید: «از دوره ۸ ساله خبرگان اوّل، خاطرات به یادماندنی زیاد است، امّا هیچ کدام به اندازه دو واقعه تاریخی ارتحال بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(ره) و انتخاب حضرت آیت اللّه خامنه ای به عنوان رهبر معظّم انقلاب اسلامی حایز اهمّیّت نبوده است. واقعه اوّل، بسیار غم انگیز و دردناک بود به حدّی که روز رحلت پیامبر عظیم الشّأن را تداعی می‌نمود. گرد و غبار اندوه جان کاه بر چهره امت نشست و آتش سوزان فراق دل و جان ملتی را سوخت و هم زمان اضطراب و دغدغه فقدان امام(ره) و خلأ وجودی آن محبوب دل‌ها و قوّت قلب‌ها سراسر میهن اسلامی را فراگرفت.

امّا از آن جا که وعده الهی حق است به فاصله حدود دوازده ساعت شاهد واقعه دوم، یعنی ظهور آیتی از آیات الهی و بروز یکی از امدادهای غیبی بودیم و حقّانیّت آیه‌های نور را لمس کردیم.

پس از قرائت وصیّت نامه حضرت امام(ره) به وسیله آیت اللّه خامنه ای که حال و هوای توصیف نشدنی در مجلس ایجاد کرد، بحث در مورد رهبری آغاز شد. با توجّه به این که بازنگری قانون اساسی در دست انجام بود و هنوز به مرحله نهایی نرسیده و تصویب نشده بود و متن قبلی قانون اساسی، یعنی رهبر یا شورای رهبری هم چنان به قوّت خود باقی بود، لذا ابتدا راجع به شورای رهبری بحث‌هایی مطرح و پیشنهادات ارائه می‌شد که معمولاً ترکیبی از رؤسای سه قوّه (حضرات آیات: خامنه ای، هاشمی و اردبیلی) به اضافه یادگار امام قدّس سرّه حاج احمد آقا و آیت اللّه مشکینی بود. در این بین نسبت به اصل شورایی بودن رهبری رأی گیری به عمل آمد و با اکثریّت قاطع رد شد. بر حسب ظاهر شرایط دشوارتر گردید و هر کس چیزی می‌گفت. مدتی گذشت ناگهان در بین بحث‌ها نام آقای خامنه ای به صورت آرام و پراکنده مطرح شد و رفته رفته بالا گرفت و گسترش یافت.

دقیقاً نمی‌دانم از کجا شروع شد، امّا این را می‌دانم از هر کجا بود دستی از غیب و امدادی از باطن که جز خدا و امام زمان(عج) نبود، آن را حمایت می‌کرد، به سرعت گره‌ها گشوده شده و کارها پیش می‌رفت، گویی خداوند سکینه و آرامش را بر دل مؤمنان نازل می‌فرمود. در حالی که همه در انتظار بودند بعضی خاطره‌ها به اذهان آمد که مربوط به کلمات امام(ره) در باره آیت اللّه خامنه ای بود؛ از جمله نقل قول از حاج احمد آقا شد که وقتی امام(ره) فیلم بازدید آیت اللّه خامنه ای از کره شمالی را مشاهده می فرمودند در حالی که مسئولان و مردم آن کشور به استقبال آمده بودند امام(ره) با رضایت و مسرّت فرمودند: «آقای خامنه ای برای رهبری شایسته‌اند». دیگر آن که آقای هاشمی رفسنجانی نقل کردند: «در جریان عزل آقای منتظری من و دیگر دوستان خدمت امام قدّس سرّه عرض کردیم برای این منظور، دیگر کسی را نداریم. امام(ره) فرمودند: «چرا دارید، مثلاً آقای خامنه ای.»

حاصل آن که پس از مقداری بحث و گفت وگو رأی گیری به عمل آمد و با اکثریّت قاطع و قریب به اتفاق اعضا، مجلس خبرگان آیت اللّه خامنه ای را به عنوان رهبر انتخاب نمودند…»

تأسیس مراکز دینی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تأکید امام(ره) مبنی بر توجه و اهتمام نسبت به حوزه‌های علمیه، آیت الله علی اصغر دستغیب به تأسیس حوزه علمیه “رضویه” شیراز اقدام نمود.

انتصاب به عنوان تولیت حرم مطهر احمد بن موسی(ع)

حضرت آیت الله خامنه ای بعد از سالها خدمت آیت الله سید محمد مهدی دستغیب، طی حکمی در اسفتدماه ۱۳۹۲، حجت الاسلام سید علی اصغر دستغیب را به عنوان تولیت جدید حرم مطهر حضرت احمد بن موسی (ع) منصوب کردند.

متن حکم رهبر  معظم انقلاب  در انتصاب آیت الله سید علی اصغر دستغیب
«بسمه تعالی
جناب حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج سید علی اصغر دستغیب دامت افاضاته
با قدردانی و تشکر از جناب حجه الاسلام آقای حاج سید مهدی دستغیب دامت افاضاته که سالیانی به تولیت حرم مطهّر حضرت احمد بن موسی
علیهم السلام معروف به شاه چراغ مفتخر بودند، جنابعالی را به تولیت امور مجموعه آن بارگاه بلندآستان که سومین حرم اهل بیت علیهم السلام در کشور عزیزمان به شمار می رود منصوب می کنم.
پایگاه معنوی و روحانی آن مرقد تابناک در شیراز همواره مایه ی لطف و صفای معنوی در آن خطه فرزانه پرور و قبله امید و آرامش برای آن مردم عزیز و دیگر ارادتمندان اهل بیت علیهم السلام از سراسر کشور بوده و شایسته اهتمام بیش از پیش است.
از خداوند متعال توفیقات جنابعالی و دیگر دست اندرکاران آن بارگاه مقدس را مسألت می نمایم.
سید علی خامنه ای
۱۴ اسفندماه ۱۳۹۲»

آثار و تألیفات

تقریرات بحث فقه و اصول
رساله‌ای تحقیقی تحت عنوان “ علائم البلوغ فی الذکر و الانثی”
رساله تحت عنوان “ تنجیس المتنجس ”
رساله تحت عنوان “نفس مطمئنه”
رساله تحت عنوان “مرآه الحق”

ولایت فقیه از نگاه آیت الله دستغیب

آیت الله سید علی اضغر دستغیب طی سخنانی در تاریخ ۸ مهرماه سال ۱۳۸۸ و در مراسم آغاز سال تحصیلی در جمع طلاب مدرسه علمیه “رضویه” ولایت فقیه را مورد حمایت قرار داد و گفت: «اکنون صریحاً اعلام می‌داریم که ضدیت با نظام و اصل ولایت فقیه و رهبری را به شدت محکوم می‌کنیم و لکن  انتقاد سازنده از دولت و نصیحت و خیر خواهی نسبت به مسئولین را تقابل با نظام ندانسته بلکه از وظائف آحاد ملت، به ویژه نخبگان می‌دانیم.

اصل محوری ولایت فقیه تنها یک شعار نیست بلکه از باورهای دینی ما و شرط مشروعیت حکومت در عصر غیبت حضرت مهدی(عج) است از این رو در مجلس بررسی نهائی  قانون اساسی جمهوری اسلامی اصل ولایت فقیه به عنوان یکی از مهمترین اصول تصویب گردید و بر این اساس اعضاء مجلس خبرگان رهبری دوره اول بعد از رحلت حضرت امام، در اجلاس فوق العاده با رأی قاطع خود، آیت الله خامنه ای را برای این مسئولیت حساس و خطیر انتخاب کردند و رهبر معظم انقلاب با اتکا به خداوند متعال و عنایات حضرت ولی عصر(عج)، انقلاب اسلامی و نظام منبعث از آن را رهبری و هدایت نموده‌اند.

توصیه به فراجناحی بودن و پرهیز از افراطی گری

هرگز در جناح‌های سیاسی الزامی به ورود نداریم و به شدت از افراطی گری پرهیز داریم. هر شخصی آزاد است که تفکر صحیح و منطقی جناحی بدون هرگونه گرایش افراطی داشته باشد، هرچند توصیه ما به طلاب و روحانیون این است که فرا جناحی بوده و شمول خود را نسبت به عموم مردم حفظ نمایند لکن با عین حال هر کسی می‌تواند اصولگرا باشد اما اگر خواست به بهانه گرایشات اصولی به این و آن بدگویی کند، شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی را زیر سؤال برده و قانون شکنی کند، قابل قبول نخواهد بود همانطور که هرکس می‌تواند اصلاح طلب باشد؛ اما اگر خواست موازین و معیارهای اصولی را زیر پا بگذارد و از اشخاص مجرم و متخلف در نظام جمهوری اسلامی حمایت کند وی نیز مورد پذیرش نخواهد بود…»

اعلام برائت از مواضع و اظهارات برادرش، علی محمد دستغیب

سید علی محمد دستغیب، برادر آیت الله سید علی اصغر دستغیب، به عمراهی “آیت الله یوسف صانعی” و نیز “آیت الله منتظری” نقش فعالی در فتنه ۸۸ ایفا کرد.
وی حتی پای را از این نیز فراتر گذاشت و همانند موسوی و کروبی مدعی شد در انتخابات تقلب شده است! وی با انتشار بیانیه‌ای خطاب به اعضای مجلس خبرگان رهبری از آنان بابت حمایت از رهبری انتقاد کرده و مدعی می‌شود سخن اکثریت مردم این بود که رأی ما کجا رفت؟

وی مدعی شده بود: «بیانیه‌ای را مشاهده کردم که جمعی از نمایندگان مجلس خبرگان رهبری صادر کرده‌اند. اینجانب به عنوان یکی از اعضاء خبرگان و منتخب مردم فارس عرض می‌کنم: می‌فرمایید چهل میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند؛ امّا سؤال اینجا است که سخن اکثریت ایشان این است که رأی ما کجا رفت؟ اگر شما به این خواسته آنها احترام می‌گذاشتید و اهمیت می‌دادید که الان هم دیر نشده، چنانچه صندوقی باقی باشد باز شماری می‌کردید، بر شما معلوم می‌شد که خواست آنها غیر عقلایی نبوده.»

همچنین مهرماه سال ۱۳۸۹، استفتائی از علی‌ محمد دستغیب در باب ولایت مطلقه فقیه منتشر شد که سؤالات زیادی را در اذهان عمومی ایجاد کرد. وی در این استفتا با جدا دانستن بحث ولایت‌فقیه از ولایت مطلقه فقیه مدعی شد: «این دو گاهی باهم منطبق هستند مثل زمان حضرت امام خمینی (ره) و زمانی نیز ولایت مطلقه فقیه همان ولایت‌فقیه نیست.»

وی در این استفتا مدعی است اختیارات مصرح در قانون اساسی برای شخص ولی‌فقیه فعلی صدق نمی‌کند چرا که ایشان ولایت مطلقه فقیه را در اختیار ندارند.

مواضع بنده به طور کامل متفاوت با مواضع آقای “علی‌محمد دستغیب” است

آیت‌ الله علی‌اصغر دستغیب در تاریخ ۹ مهرماه ۱۳۹۰ و در گفتگو با “فارس” با بیان اینکه مواضع بنده به طور کامل متفاوت با مواضع آقای “علی‌محمد دستغیب” است، گفت: «هر مطلبی که موجب تضعیف نظام علی‌الخصوص جایگاه ولی‌فقیه شود، مصلحت نبوده و محکوم است. در دوره اول مجلس خبرگان رهبری به عنوان نماینده مردم شاهد بودم که خبرگان با ذوق و شوق آیت‌ الله خامنه‌ای را به عنوان جانشین امام(ره) برگزیده است و متأسفانه اظهاراتی که آقای “علی‌ محمد دستغیب” مطرح می‌کنند موجب بهره‌برداری و خوشحالی دشمنان انقلاب شده است.

رهبر معظم انقلاب اسلامی تفرقه‌افکنی را رد کرده و تبعیت از ایشان بر همه واجب است، با توجه به اینکه ملت ایران خودشان را پایبند به انقلاب اسلامی و رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌دانند، هرگونه اقدام اختلاف‌برانگیز از سوی افراد، توسط مردم طرد خواهد شد.

سوابق علمی، تقوایی و مبارزاتی علی‌محمد دستغیب بر کسی پوشیده نیست. اظهارات نادرستی که آقای علی‌ محمد دستغیب مطرح می‌کند بیشتر القائاتی است که برخی اطرافیان منحرف ایشان مطرح می‌کنند…»

عکس آیت الله سید علی اصغر دستغیب

بیوگرافی فاطمه آجرلو

فاطمهٔ آجرلو (متولد ۱۳۴۵ در تهران) یکی از نمایندگان زن در دوره هفتم و دوره هشتم مجلس شورای اسلامی بود. آجرلو دارای مدرک کارشناسی روانشناسی بالینی و کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت است. آجرلو در حوزه علمیه نیز تحصیل کرده و پیش از انتخابش به سمت نمایندگی مجلس، مسئول بسیج دانشجویی در دانشگاه آزاد اسلامی کرج و مسئول بسیج دانشجویی واحد خواهران استان تهرانبوده‌است.

زاده : ۱۳۴۵ تهران

محل تحصیل : کارشناسی روانشناسی بالینی

کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت

تحصیلات حوزوی

حضور در سپاه پاسداران ایران

فاطمه آجرلو سابقه پرستاری در سپاه پاسداران و عضویت افتخاری سپاه در زمان جنگ ایران و عراق را در کارنامه خود دارد.

صادق محصولی

آجرلو، در جریان رای اعتماد مجلس به صادق محصولی در حالیکه به گفته خود دارای روابط خانوادگی با محصولی بود و پیش تر از او حمایت کرده بود به عنوان نماینده مخالف نطق کرد. این نطق با مخالفت برخی نمایندگان مواجه شد. عباس‌علی نورا نماینده زابل در تذکری شفاهی گفت: «محتوای صحبت‌های آجرلو در موافقت با محصولی است نه در مخالفت با وی و این توهین به مجلس است و وقت نمایندگان مخالف را هدر می‌دهد» او در جریان معارفه محصولی به عنوان وزیر کشور نیز حضور داشت.

معرفی به عنوان وزیر پیشنهادی

فاطمه آجرلو جزو سه زنی است که برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران، برای تصدی وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در دولت دهم از سوی محمود احمدی‌نژاد به مجلس معرفی شدند.

وی در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۳۸۸ پس از بررسی‌های ۵ روزه مجلس شورای اسلامی در مورد وزرای پیشنهادی رییس جمهور موفق به کسب رای اعتماد از مجلس نشد و با دریافت ۷۶ رای موافق، ۱۸۱ رای مخالف و ۲۹ رای ممتنع از راه یابی به وزارت رفاه و تأمین اجتماعی بازماند

بیوگرافی  محمدرضا مهدوی کنی

محمدرضا مهدوی کنی (زاده ۱۴ مرداد ۱۳۱۰ – وفات ۲۹ مهر ۱۳۹۳) روحانی شیعه،سیاست‌مدار ایرانی و ریاست مجلس خبرگان رهبری بود. او دبیرکلی جامعه روحانیت مبارز (مهم‌ترین حزب اصول‌گرای ایران) را بر عهده داشت. وی همچنین رئیس دانشگاه امام صادق و استاد درس اخلاق اسلامی این دانشگاه بود که از تاریخ ۱۴ خرداد سال ۹۳ (پس از شرکت در مراسم سالگرد درگذشت روح‌الله خمینی) در پی حمله قلبی به کما رفت و در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۳ درگذشت.

تولد : ۱۴ مرداد ۱۳۱۰

قریه کن، حومه تهران

مرگ : ۲۹مهر ۱۳۹۳

تهران

ملیت : ایران

حزب سیاسی : جامعه روحانیت مبارز

پیشه : روحانی، سیاستمدار

دین : اسلام شیعه

سمت : دبیر کل جامعه روحانیت مبارز تهران – رییس دانشگاه امام صادق

زندگی

آیت‌لله محمدرضا مهدوی‌کنی در ۱۴ مرداد ۱۳۱۰ در روستای کن به دنیا آمد. وی پس از طی دوره دبستان در کن، وارد مدرسه علمیه لرزاده در تهران شد و از محضر مرحوم آیت‌الله برهان بهره‌های علمی و اخلاقی فراوان برد.

آیت‌الله مهدوی‌کنی در سال ۱۳۲۷ درسن ۱۷ سالگی برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کرد و تا سال ۱۳۴۰ در محضر استادان مبرّز آن زمان همچون حضرات آیات مشکینی، حاج شیخ عبدالجواد سده‌ای (جبل عاملی)، شهید صدوقی، سلطانی، مجاهدی، رفیعی قزوینی، شعرانی، علامه طباطبایی، آیت‌الله العظمی بروجردی، امام خمینی، آیت‌الله العظمی گلپایگانی و … دروس عالی فقه، اصول فقه، تفسیر، حکمت، کلام و دروس خارج فقه و اصول را تلمذ کرد.

آیت‌الله مهدوی‌کنی پس از بازگشت به تهران در سال ۱۳۴۰، در مدرسه مروی به تدریس علوم حوزوی مشغول شد و از سال ۱۳۴۲ امامت جماعت مسجد جدید‌التأسیس جلیلی در میدان فردوسی را پذیرفت. این مسجد پایگاه مناسبی برای فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی وی شد. مبارزات آیت‌الله مهدوی‌کنی علیه حکومت طاغوت، باعث دستگیری‌های متعدد،‌ تبعید،‌ شکنجه و زندانی‌شدن وی شد.

حضرت آیت‌الله مهدوی‌کنی، پس از پیروزی انقلاب، از طرف حضرت امام خمینی (ره) عهده‌دار مسئولیت‌های متعددی در تأسیس نظام نوپای اسلامی شد. وی دارای یک فرزند پسر و دو فرزند دختر است که همگی به تدریس در دانشگاه اشتغال دارند.

سوابق مبارزاتی

آیت‌الله مهدوی‌کنی با ورود به حوزه علمیه و آشنایی با دیدگاه‌های حضرت امام خمینی (ره) و مشاهده ظلم و ستمی که در حق اسلام، علما و مردم می‌شود، روش سیاسی حضرت امام خمینی (ره) را به عنوان شیوه‌ای که می‌تواند باعث احیای تشیع شود، برگزید. اولین دستگیری وی در سن ۱۸ سالگی (۱۳۲۸ شمسی) در اردستان بود که به شکنجه، تبعید و زندانی‌شدن وی و بعضی از طلاب و مبلّغان همراه منجر شد. با رسیدن این خبر به قم، مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی به نخست وزیر وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان کردند که «چرا فرزندان مرا زده‌ و دستگیر کرده‌اید؟»

آیت‌الله مهدوی کنی، در حوزه علمیه فعالیت سیاسی خود را شروع کرد. از جمله فعالیت‌های مهم وی عضویت در مجمعی سیاسی بود که افرادی چون آیات و حجج اسلام سعادت‌پرور (پهلوانی)، محمدی گیلانی، محفوظی، خادمی اصفهانی، شمس، سمندری، جنیدی، حاج شیخ عباس ورامینی و… در آن حضور داشتند. بخشی از فعالیت‌های این مجمع صرف تحلیل فضای سیاسی کشور می‌شد. همچنین اعضای این مجمع سعی می‌کردند با خرید کتب کمونیست‌ها و ماتریالیست‌ها، پس از مطالعه و مباحثه، پاسخ‌های مناسبی در برابر آنها تهیه کنند و در جریانات سیاسی وقت حضور داشته باشند.

از دیگر برنامه‌های این روحانی مبارز، فعالیت‌ در مجامع علمی و سیاسی با حضور برخی دوستانشان مانند حضرات آیات شهید مطهری، شهید بهشتی، موسوی اردبیلی و… بوده است. در این جلسات مباحثی مانند اقتصاد اسلامی و حکومت اسلامی مورد بحث و بررسی بوده است که در نهایت منجر به تاسیس هسته‌هایی مثل جامعه روحانیت مبارز تهران و تهیه اساسنامه مبارزاتی و دینی برای آن شد.

فعالیت‌های آیت‌الله مهدوی‌کنی در مسجد جلیلی، جنبه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی داشته است. اصرار وی بر طرح دیدگاه‌های حضرت امام (ره) و فعالیت‌های سیاسی ایشان منجر شد که پس از چندین بار دستگیری و بازداشت کوتاه مدت، هجوم به منزل و ایجاد محدودیت برای سخنرانی، منبر و تدریس، نهایتاً در رمضان سال ۱۳۵۳ شمسی بازداشت و به بوکان تبعید شود.

در ادامه، پس از روشن‌شدن نقش وی در پرونده دیگری که از پرونده عمومی طرفداری از حضرت امام ره سنگین‌تر بود، از بوکان به مهاباد و سپس به تهران اعزام می‌شود و در کمیته مشترک ضد خرابکاری و ساواک مورد بازجویی و شکنجه‌های جسمی و روحی قرار می‌گیرد. بخشی از اتهاماتی که ساواک به ایشان وارد کرد، ارتباط با مبارزان ضد رژیم شاه و کمک مالی به خانواده زندانیان بود. وی به چهار سال زندان محکوم می‌شود که پس از دو سال و همراه با فضای به اصطلاح باز سیاسی سال ۵۵ به همراه برخی دیگر از زندانیان سیاسی آزاد می‌شود. آیت‌الله مهدوی‌کنی آخرین روحانی مبارزی است که در روزهای نزدیک پیروزی انقلاب اسلامی برای چندمین بار دستگیر و در آستانه پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی آزاد شد.

سمت های اجرایی

آیت‌الله مهدوی‌کنی پیش از پیروزی انقلاب از سوی حضرت امام (ره) به عضویت شورای انقلاب درآمد و عضو کمیته استقبال از حضرت امام خمینی (ره) شد. پس از پیروزی نیز عهده‌دار مسئولیت‌‌های حساس و گوناگونی نظیر سرپرست کمیته انقلاب اسلامی به عنوان اولین نهاد انقلابی مسلح برای حفظ انقلاب، عضو فقهای شورای نگهبان در ۲ دوره، وزارت کشور در زمان نخست وزیری شهید رجایی و شهید باهنر طی سال‌های ۵۸ تا ۶۰، نخست وزیری پس از شهادت رجایی و باهنر، عضو هیئت حل اختلاف مسئولان نظام در زمان بنی‌صدر، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی به حکم حضرت امام خمینی (ره)، عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی، مسئول ستاد رسیدگی به مناطق جنگ زده، عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، ریاست مرکز رسیدگی به امور مساجد شد.

آیت‌الله مهدوی کنی همچنین مؤسس و رئیس دانشگاه امام صادق (ع) بود. این دانشگاه از سال ۶۱ تاسیس شد. چندی پیش آیت‌الله مهدوی‌کنی در سی‌و‌دومین سالگرد تاسیس دانشگاه امام صادق(ع) گفته بود: این دانشگاه را سال ۶۱ با ۵ میلیون تومان وام تاسیس کردیم به برکت توجهات حضرت ولی‌عصر(عج) و امام صادق(ع) با تمام مشکلاتی که داشته کار خود را ادامه داده است و باتوجه به اینکه نه شهریه‌ می‌گیریم و نه دولتی هستیم، دانشگاه روی پای خود ایستاده و هرچه هست از برکات امام صادق(ع) این دانشگاه اداره می‌شود.

آیت‌الله مهدوی‌کنی از سال ۱۳۸۹ به عنوان رئیس مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد. وی همچنین مؤسس و دبیرکل جامعه روحانیت مبارز و تولیت حوزه علمیه مروی به همراه موقوفات وابسته بود.

فعالیت های علمی

آیت‌الله مهدوی‌کنی با وجود فعالیت‌های سیاسی فراوان و حضور فعال در سنگر دفاع از انقلاب و رهبری، هرگز فعالیت‌های علمی خود را کنار ننهادند و همواره به تألیف و تدریس در دانشگاه و حوزه مشغول بود. دانشجویان ورودی‌های جدید این افتخار را داشتند که یک روز در هفته از درس‌های اخلاق این بزرگوار استفاده ببرند.کتاب‌های نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی (کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که تاکنون بیش از سی بار تجدید چاپ شده است)، اصول و مبانی اقتصاد اسلامی در قرآن، بیست گفتار، شرح دعای افتتاح، تقریرات درس‌های خارج فقه آیات عظام بروجردی و خمینی (ره) بخشی از آثار علمی وی است.

آیت‌الله مهدوی‌کنی همچنین تدریس خارج فقه در دانشگاه و مدرسه علمیه مروی برای دانشجویان و طلاب دوره‌های عالی، آیات الاحکام در مدرسه مروی و آیات اقتصادی در دانشگاه امام صادق (ع)، تدریس دوره‌های اخلاق اسلامی در دانشگاه امام صادق (ع) و حوزه علمیه مروی، صدها سخنرانی علمی در محیط‌های حوزوی و دانشگاهی و رسانه‌های عمومی را در کارنامه علمی داشت و از مجموعه فعالیت‌های اثر بخش وی در نشر علم در دومین جشنواره بین‌المللی علوم انسانی و اسلامی فارابی تقدیر به عمل آمده بود.

کتاب خاطرات آیت‌الله مهدوی‌کنی

خاطرات آیت‌الله مهدوی‌کنی در سال‌های پیش از انقلاب، دوران تحصیل در حوزه علمیه، دوران ابتدایی انقلاب و دوران کوتاه پست نخست وزیری، حاصل ده‌ها ساعت مصاحبه با ایشان با تنظیم غلامرضا خواجه‌سروی در ۶۰۹ صفحه توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است.

آیت‌الله مهدوی‌کنی در فصل اول این کتاب به تولد، خانواده و معیشت، در فصل دوم به تحصیلات در حوزه و درفصل سوم به خاطرات و فعالیت‌های قبل از انقلاب پرداخته است.

از جمله خاطرات جالب ایشان نحوه آشنایی و ارتباط‌گیری با فداییان اسلام و نواب صفوی، حضور در درس امام، آشنایی با آیت‌الله شریعتمداری و بحث دارالتبلیغ، داستان حسینیه ارشاد و نیز بحث‌ها درباره کتاب شهید جاوید مرحوم صالحی نجف‌آبادی و نیز خاطراتش از مجاهدین خلق و تبعید ایشان به بوکان و دستگیری مجدد به اتهام کمک مالی به مجاهدین خلق و ۲ ماه شکنجه به خاطر آن و سپس دوران زندان است.

تأسیس حزب جمهوری اسلامی و مسائل مربوط به انجمن حجتیه از دیگر بخش‌های خواندنی خاطرات قبل انقلاب آیت‌الله مهدوی‌کنی است. خاطرات پس از انقلاب ایشان مفصل‌تر است و دوران ریاست بر کمیته انقلاب اسلامی و بحران‌هایی که در شهرهای مختلف از جمله تبریز و اصفهان پیش آمد، داستان بنی‌صدر و عزل وی از ریاست جمهوری که ایشان در آن زمان وزارت کشور را هم اداره می‌کرد، انفجار حزب و سپس دفتر نخست وزیری و مسائل مربوط به قائم مقامی آیت‌الله منتظری از دیگر بخش‌های خواندنی و نکته‌دار این کتاب است.

آیت‌الله مهدوی‌کنی در فصل پنجم کتاب مباحث مربوط به پس از دوم خرداد و خاطرات خود از آن رخدادها را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و آخرین فصل این کتاب نیز به زمینه کاری‌ ایشان در ارتباط با مدرسه مروی و دانشگاه امام صادق(ع) اختصاص دارد.

استادان

وی تا سال ۱۳۴۰ نزد استادانی چون آیت‌الله شیخ علی اکبر برهان حاج شیخ عبدالجواد سده‌ای (جبل عاملی)، صدوقی، سلطانی، مجاهدی، رفیعی قزوینی، شعرانی، علامه طباطبایی، بروجردی، خمینی و گلپایگانی تلمذ کرد.

مرگ

مهدوی کنی، حدود پنج ماه به علت عارضه قلبی در کما به سر می‌برد، صبح روز سه‌شنبه، ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳، در ۸۳ سالگی درگذشت. وی روز چهارشنبه ۱۴ خرداد ۹۳ پس از شرکت در مراسم سالگرد فوت آیت‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، بر اثر عارضه قلبی به کما رفته و در بیمارستان بهمن تهران بستری بود.

عکس کودکی محمدرضا مهدوی کنی

بیوگرافی آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

عکسهای آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

گالری تصاویر آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

عکس آیت الله محمدرضا مهدوی کنی و رهبر انقلاب

بیوگرافی فاطمه راکعی

فاطمه راکعی (زادهٔ ۱۳۳۳) شاعر معاصر؛وی در حال حاضر مشاور امور بانوان محمد علی نجفی شهردار تهران میباشد و نمایندهٔ مجلس ششم شورای اسلامی بوده و از اعضای جبهه مشارکت ایران اسلامی است.

زندگی‌نامه

فاطمه راکعی در سال ۱۳۳۳ در شهر زنجان متولد شد و تا پایان دورهٔ ابتدایی را در زادگاهش سپری کرد و بعد از آن در تهران به ادامهٔ تحصیل پرداخت. او دارای لیسانس مترجمی زبان و فوق لیسانس و دکترای زبان‌شناسی است.

تحصیلات

• لیسانس: مترجمی زبان انگلیسی- دانشگاه علامه طباطبایی (مدرسه عالی مترجمی سابق) (۱۳۵۵)
• فوق لیسانس: زبان‌شناسی- دانشگاه تهران (۱۳۵۷)
• دکترای زبان‌شناسی - دانشگاه تربیت مدرس (1377)
  

سمت‌ها

از جمله فعالیت‌های راکعی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• مشاور امور بانوان شهردار تهران
• معاونت پژوهشی دانشگاه الزهرا
• رئیس گروه‌های ادبیات انگلیسی دانشگاه الزهرا
• معاون آموزشی و پژوهشی دانشکده الهیات و ادبیات دانشگاه الزهرا
• معاونت پژوهشی دانشگاه الزهرا
• نمایندهٔ مجلس ششم
• نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس
• رئیس مرکز امور زنان و خانواده
• رئیس فراکسیون زنان جبهه مشارکت ایران اسلامی
• مدیرعامل انجمن شاعران ایران
• رئیس هیئت مدیرهٔ دفتر شعر جوان
• عضو هیئت امنای کتابخانه‌های عمومی
• عضو هیئت امنای سینمای کشور فارابی
• عضو هیئت امنای پژوهشگاه فرهنگی، اجتماعی وزارت فرهنگ و آموزش عالی

کتاب‌شناسی

• سفر سوختن
• آواز گل سنگ
• مادرانه‌ها
• دربارهٔ شعر
• منطق در زبان‌شناسی
• آوا و معنا در شعر نیما

دیدگاه‌ها

راکعی از جمله ۱۴۰ هنرمند ایرانی بود که با امضاء طوماری در مورخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۲، همراه با سایر اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان، ضمن قدردانی انصراف عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کرد.

محمدعلی موسوی جزایری (زادهٔ ۱۳۲۲ در شوشتر) نماینده ولی فقیه در استان خوزستان و امام جمعه شهرستان اهواز، نمایندهٔ مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری، و مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه است. ایشان سالهای زیادی در استان خوزستان فعالیت فرهنگی داشتند

نام کامل : سید محمدعلی موسوی جزایری

زادروز : ۱۳۲۲ خورشیدی

زادگاه : شوشتر، ایران

دین : اسلام

مذهب : شیعه

پیشه : مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه

پست ها : نماینده ولی فقیه در استان خوزستان – امام جمعه شهر اهواز – نماینده مجلس خبرگان رهبری

وبگاه رسمی : www.jazayeri.ir

زندگی

آیت الله سید محمد علی موسوی جزایری، در سال ۱۳۲۲ در شهرستان “شوشتر” واقع در استان خوزستان متولد شد. پدرش آیت اللّه آقا سیّد محمد موسوی جزایری از علمای وارسته شوشتر و در بین خواص و اهل فضل مورد توجّه و احترام بود. سید محمد علی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در مکتب خانه، برای تحصیل علوم حوزوی عازم حوزه علمیه شوشتر شد. در حوزه علمیه شوشتر مقدمات، دوره “سطح” و بخشی از “خارج” را فراگرفت سپس برای تکمیل آموخته‌های خود عازم نجف اشرف شد.

پس از تبعید تمامی ایرانیان مقیم عتبات عالیات آیت الله موسوی جزایری نیز در سال ۱۳۵۰ به ایران بازگشت و ادامه تحصیلات حوزوی خود را در حوزه علمیه قم در محضر اساتید فرا گرفت و به درجه اجتهاد رسید.

وی در دوران مبارزات قبل از پیروزی انقلاب در سنگر امامت جمعه اهواز با سخنرانی و انتشار اعلامیه به مبارزه با رژیم پرداخت. آیت الله موسوی جزایری در سال ۱۳۵۳ به امامت جماعت مسجد “جزایری” در اهواز دعوت شد، عضویت در ۴ دوره مجلس خبرگان رهبری به نمایندگی از مردم استان خوزستان در کارنامه سیاسی وی دیده می‌شود.

مدارج تحصیلی

آیت الله موسوی جزایری در ۶ سالگی تحصیلات خود را از مکتب خانه “حقّانی” آغاز کرد. دروس آن مکتب خانه ترکیبی از معلومات قدیم و جدید بود. پس از گذشت ۶، ۷ سال و آموختن مسائلی در زمینه ادبیّات فارسی، رسم الخطّ، انشا، ریاضیات، قرآن و مسائل دینی به حوزه علمیّه شوشتر رفت و مقدمات را نزد پدر و دایی‌اش، “آیت اللّه سیّد محمد حسن آل طیّب” و “علّامه حاج شیخ محمد تقی شوشتری”، صاحب “قاموس الرجال” خواند. هنوز “مقدّمات” را تمام نکرده بود که در سفری به مشهد در حرم ثامن الحجج(ع) به دست پدرش، معمّم شد و به امامت مسجد “جزائری” شوشتر دعوت شد.

وی دوره “مقدّمات”، “سطح” و بخشی از “خارج” را در شوشتر گذراند. سپس برای تکمیل تحصیلات به نجف اشرف رفت.

آیت الله جزایری با ورود به نجف، با جدّیّت به درس خواندن، نوشتن و مباحثه مشغول شد. وی در نجف اشرف از محضر آیات عظام “سیّد محمد جعفر مروّج”، “سیّد جعفر جزایری”، “سیّد محمد باقر صدر”، “سید علی سیستانی”، “روحانی”، “میرزاعلی غروی تبریزی”، “سیّدعلی بهشتی”، “سید ابوالقاسم خویی” و امام خمینی(ره) بهره فراوان برد.

مدت زیادی از ورود او به نجف اشرف نگذشته بود که بعثی‌ها کودتا کرده، “عبدالرحمان عارف” را کنار زده و حکومت را به دست گرفتند. در ابتدا، تعرّضی نسبت به حوزه علمیّه و اهل علم نداشتند اما پس از آن که از تثبیت قدرت خود مطمئن شدند، در اواخر سال ۱۳۵۰ همه ایرانیان مقیم عتبات عالیات را تبعید کردند که آیت الله موسوی جزایری نیز از جمله آنان بود. آیت الله جزایری پس از بازگشت به ایران به ادامه تحصیل حوزوی خود پرداخت بنابراین وارد حوزه علمیّه قم شد و از محضر اساتیدی چون “آیت الله حسین وحید خراسانی” و آیت الله محمدعلی اراکی” استفاده برد.

فعالیت های سیاسی پیش از انقلاب

آیت الله موسوی جزایری، در ابتدا مسئولیت امامت مسجد جزایری و تدریس تنی چند از طلّاب را عهده دار بود و گاهی نیز در مناسبت‌ها منبر می‌رفت. پس از چندی متوجّه خلأ معنوی در جامعه به ویژه در نسل جوان شد. ازاین‌رو، مبادرت به تأسیس کتابخانه‌ای در مسجد و تشکیل جلسات اعتقادی، تفسیری و اقتصاد اسلامی نمود. رفته رفته مسجد پایگاه جوانان مذهبی و شیفته اسلام و انقلاب شد و از طریق آیت اللّه پسندیده که در آن زمان وکیل تام الاختیار امام(ره) در قم بود، نمایندگی حضرت امام در امور حسبیّه و وجوهات شرعیّه را به عهده گرفت و با نیروهای انقلاب ارتباط برقرار نمود.

آغاز مبارزات جدی علیه رژیم

آیت الله موسوی جزایری در خصوص آغاز مبارزات جدی‌تر در دوران مبارزات قبل از پیروزی انقلاب می‌گوید: «با وفات مشکوک فرزند امام(ره)، سیّد مصطفی، وارد مرحله جدیدی شدیم. اعلامیه‌ای با امضای جامعه روحانیّت منتشر کردیم و اسم مبارک «امام خمینی» را که سال‌های طولانی ممنوع بود، در آن اعلامیه نوشتیم و منتشر کردیم و در مراسم ختم آن سیّد مظلوم به دعوت مرحوم آیت اللّه پسندیده اعلامیه بین مردم پخش نموده و با جمعی از دوستان رهسپار قم شدیم و در مراسم شرکت کردیم. متعاقباً نوارهای مراسم ختم و چهلم که بعضاً بسیار مهیّج و مؤثر بود بین مردم پخش شد تا واقعه کشتار مردم در قم در تاریخ نوزدهم دی پیش آمد و به عنوان اعتراض مساجد اهواز را به مدت یک هفته تعطیل نموده و سخنرانی کردیم و هم چنان تشکیل اجتماعات متوالی به مناسبت چهلم شهدا و تشکیل مراسم هفت شهدای یزد در مسجد جزایری اهواز که منجر به حمله وحشیانه مأموران به مسجد و آتش گشودن به روی مردم و شهادت یک تن و زخمی شدن عدّه زیادی شد و اهواز رسماً به صفوف مبارزات خونین علیه رژیم منحوس پیوست…»

ملاقات با امام خمینی(ره) در پاریس و انتقال پیام ایشان به مبارزین علیه رژیم

آیت الله جزایری در مهرماه سال ۱۳۵۷ به قصد ملاقات با امام(ره) و معالجه پدرش از لندن عازم پاریس شد و نظر امام(ره) را در مسایل مهمی که مربوط به تداوم نهضت به ویژه در ارتباط با درگیری مسلحانه با دژخیمان رژیم و چند مسئله مهم دیگر جویا شد. وی پس از بازگشت از پاریس در جلسه‌ای که با حضور جامعه روحانیّت و بزرگان قم تشکیل شد؛ پیام امام(ره) را ابلاغ نمود و با استقبال بی نظیر آنان مواجه شد و در همان جلسه تصمیم به برگزاری راه پیمایی بزرگی گرفته شد.
آن راهپیمایی از مدرسه مرحوم آیت اللّه بهبهانی به سمت حسینیّه اعظم برگزار شد و همه به میدان آمدند و مطمئن شدند که سقوط رژیم خواست عموم مردم است و رهبری امام(ره) را خاص و عام پذیرفته‌اند.

مسئولیت‏ها و سوابق اجرایی

نماینده امام(ره) در اهواز
نماینده ولی فقیه در استان خوزستان و امام جمعه اهواز
عضویت در مجلس خبرگان رهبری در ادوار ۱، ۲، ۳ و ۴ به نمایندگی از مردم خوزستان

فعالیت های سیاسی پس از انقلاب

پس از پایان دوران دفاع مقدس، آیت الله موسوی جزایری، در اهواز ساکن شد. وی از آغاز استقرار در اهواز، اصلی ترین نیاز جامعه را نیاز فرهنگی دانست که تأمین این نیاز منحصر به حوزه علمیّه است. پیروزی انقلاب اسلامی اوضاع را متحوّل کرده و زمینه را برای استقبال جوانان فراهم آورده بود. حجت الاسلام جزایری از این فرصت استفاده کرد و حوزه سابق را که به علّت حوادث انقلاب و جنگ تحمیلی از هم گسسته بود تجدید نمود. صدها نفر طلبه در این حوزه در مقاطع مختلف از سطوح و مقدّمات گرفته تا درس خارج مشغول تحصیل هستند.

فعالیت های فرهنگی

تأسیس حوزه جدید (به نام مدرسه الامام الخمینی) در سال ۱۳۶۰
تجدید بنای حوزه علمیه اهواز
تأسیس حوزه علمیه خواهران و مکتب الزهراعلیها السّلام در سال ۱۳۶۰
ایجاد مرکزی جهت پاسخ گویی به مسایل شرعی
تأسیس مرکز حل اختلافات عشایری
تأسیس کانون مقدس خانواده، برای حل اختلافات خانوادگی
اداره ستاد نماز جمعه

ویژگی های انقلاب اسلامی از نگاه آیت الله جزایری

آیت الله موسوی جزایری، در دیدار با مبلغان طرح معراج استان خوزستان در تاریخ ۱۶ بهمن‌ماه ۱۳۹۲ با اشاره به دوران پیروزی انقلاب و خلق حماسه‌های به‌یادماندنی توسط جوانان اظهار داشت:

«در دوران انقلاب شاهد صحنه‌های غیرعادی، شگفت انگیز و فداکاری‌های همراه با عنایات الهی بودیم که از نشانه‌های اعجاز آمیز آن پیروزی انقلاب اسلامی بودند. هنگامی که انقلاب به پیروزی رسید، مردم تا حدودی به اهداف خود دست پیدا کرده و دچار مشکلات و نابسامانی‌ها نشده و سکان‌داران انقلاب به خوبی آن را هدایت می‌کردند.

همه انقلاب‌ها به ویژه انقلاب‌های ارزشی در ابتدای تشکیل خود با اصالت و به شکل مناسبی با قدرت، فداکاری و اخلاص آغاز شدند، اما همیشه نسبت به آینده خود نگران بودند. آغاز خوب کافی نبوده و تنها بقا و استمرار انقلاب است که می‌تواند آن را به پیروزی نهایی نزدیک کنید.

در نهضتی که آیت‌ الله کاشانی به وجود آورده بود نیز اتفاق‌های عجیبی رخ داد و دشمنان با توطئه‌های خود کار را به جایی رساندند که کودکان در بازی‌های خود اشعاری علیه ایشان استفاده می‌کردند و سبب دوری مردم از انقلاب خود شدند.

امروز پس از گذشت سال‌ها از انقلاب اسلامی با رهبری حکیمانه حضرت امام خمین (ره) و خلف صالح ایشان آیت‌الله خامنه ای، مردم با مشاهده فشارهای بی‌سابقه و توطئه‌های هدفمند همچنان به پای انقلاب خود ایستاده‌اند…»

آیت الله موسوی جزایری در خطبه‌های نماز جمعه اهواز در ۱۰ بهمن‌ماه ۱۳۹۲ نیز در خصوص تفاوت‌های انقلاب اسلامی با دیگر انقلاب‌ها، گفت: «این تفاوت‌ها یکی در درایت حضرت امام(ره) و توکل، روشن‌بینی و فضل ایشان بود که مردم به برکت این رهبری پس از تجربه‌های تلخ گذشته به بلوغ عقلی رسیدند. توطئه‌های بسیاری برای ایجاد تفرقه و اختلاف توسط دشمنان شکل گرفت؛ اما چون مردم به بلوغ فکری رسیده و رهبری نیز فردی آگاه به زمان بود، نتوانستند کاری از پیش ببرند.
دشمنان پس از شکست‌های خود در فروپاشی انقلاب اسلامی تلاش کردند که از آن انتقام بگیرند و جنگ تحمیلی انتقام آمریکا و اروپا از ایران به سبب انقلاب اسلامی مردم بود…»

عکس سید محمدعلی موسوی جزایری

زندگینامه آیت الله سید محمدعلی موسوی جزایری

سید محمدعلی موسوی جزایری نماینده مجلس خبرگان رهبری