مجله اینترنتی چفچفک

بیوگرافی فاطمه حقیقت‌جو

فاطمه حقیقت‌جو (زادهٔ ‎۸ دی ۱۳۴۷ در جنوب تهران) فعال سیاسی و نمایندهٔ اصلاح‌طلب دوره ششم مجلس شورای اسلامی بود. او دارای دکترای مشاوره، پژوهشگر و مدرس دانشگاه‌های تهران و مراکز آموزش عالی فرهنگیان، نایب رئیس انجمن مشاوره ایران، ۱۰ سال سابقه در پست‌های امور تربیتی و مشاوره آموزش و پرورش، عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت معلم تهران و دو دوره عضو شورای مرکزی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان (دفتر تحکیم وحدت) بوده است.

مجلس ششم

حقیقت‌جو اولین نماینده مجلس ششم بود که در جریان استعفای دسته‌جمعی نمایندگان مجلس پس از عدم موفقیت برای اصلاحات در مجلس، استعفایش توسط اعضای این مجلس در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۸۲ پذیرفته شد. نماینده تهران در دفاع از استعفای خود گفت:

بعد از اظهارات وی مهدی کروبی در پاسخ به اظهارات حقیقت‌جو که دلایل بازداشت و رد صلاحیت خود و گروه دیگری از نمایندگان را نامه به رهبری دانسته بود گفت:

حقیقت‌جو در سال ۱۳۸۰ در دادگاهی به ریاست سعید مرتضوی به ۲۰ ماه زندان محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر به ریاست احمد زرگر به ۱۷ ماه کاهش یافت.

زندگی شخصی

بیوگرافی یازالده گومز پینتو

یازالده گومز پینتو مهاجم پرتغالی که به تازگی به تیم استقلال پیوسته است.و یازالده گومز پینتو متولد ۲۱ دسامبر ۱۹۸۸ است و در پست مهاجم در تیم های پرتغالی بازی کره است.

آخرین تیم گومز پینتو ۲۹ ساله ، ریو آوه بوده است. او در تیمهای زیادی در پرتغال بازی کرده اما معروف ترین تیمی که در آن مشغول به بازی بوده، ژیل ویسنته بوده است. با نگاهی به آمار گلزنی او به این نتیجه میرسیم که عملکرد چندان درخشانی در تیم های سابق خود به عنوان یک مهاجم نداشته است و باید منتظر ماند و عملکرد او در استقلال را دید. قد گومز ۱۸۳ سانتی متر است و پای تخصصی او راست است. با توجه به وزن گومز که ۸۱ کیلوگرم است، به نظر می رسد او در زمره بازیکنان چابک قرار نمی گیرد. چرا که به عنوان مثال علی علیپور با قدی ۱۸۱ سانتی متری وزنی حدود ۷۶ کیلوگرم دارد و همین عامل نیز باعث سرعت و چابکی این بازیکن شده است.

اینکه گومز پینتو در ۴۲ مسابقه اخیرش برای ریو آوه تنها موفق به زدن ۴ گل شده است در نوع خود عجیب است و چه بسا علی قربانی در ۴۲ بازی استقلال، عملکرد و آمار بهتری از او ارائه کرده است. حال باید دید آیا این گزینه مخفیانه شفر، همان مهاجم مد نظر استقلالی هاست یا خیر؟بیوگرافی کامل یازالده گومز پینتو

او به قدری کم گل زده است که گل ها و هایلایت خاصی برای بازی این بازیکن سیه چرده در دست نیست و تنها چند گل معمولی از او در فیلمهای بازی او به چشم می خورد! به نظر می رسد در بین تمامی گزینه های استقلالی ها سلیمان کولیبالی و بکامنگا بهتر از سایرین بودند.

“بازیکنان ایرانی”

بازیکن نیمکت نشینی بوده که در نیمه دوم به میدان رفته و اینکه از کارتهای زرد و قرمز و مشخص است که او ذاتاً بازیکن خشنی نیست. شاید بتوان گفت فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۴ بهترین فصل فوتبالی یازالده بوده است چرا که یک ذخیره طلایی عالی محسوب می شده است چرا که تنها در ۹۴ دقیقه بازی توانسته ۸ گل به ثمر برساند.

او در رده های سنی تیم ملی پرتغال نیز بازی کرده و با توجه به تولد پدرش در گینه بیسائو می توانسته در تیم گینه بیسائو هم بازی کند اما ترجیح داده در تیم ملی پرتغال به میدان برود.بیوگرافی کامل یازالده گومز پینتو

گفته می شود او امروز وارد ایران شد تا در صورت تایید در تست‌های پزشکی با استقلال قرارداد امضا کند.

این بازیکن اکنون در هتل حضور دارد و قرار است به زودی به ترکیب استقلال اضافه شود.

بیوگرافی معصومه آباد

معصومه آباد (زاده ۱۳۴۱ در آبادان)، عضو شورای شهر تهران دوره چهارم است. وی همچنین نویسنده کتاب «من زنده‌ام» است.

اسارت

وی ۳۳ روز پس از آغاز جنگ عراق علیه ایران در تاریخ ۲۳/۷/۱۳۵۹ به همراه سه زن دیگر به نام‌های فاطمه ناهیدی، شمسی (مریم) بهرامی و حلیمه آزموده در حال مأموریت هلال احمر، در جادهٔ ماهشهر به آبادان به اسارت نیروهای عراقی درآمد و ابتدا به اردوگاه مرزی تنومه و سپس به زندان‌های استخبارات و الرشید و چندی بعد به اردوگاه موصل و الانبار برده و ۴۰ ماه بعد در تاریخ ۱۲/۱۱/۱۳۶۲ آزاد شد.

وی در زمان اسارت ۱۷ سال سن داشت.معصومه آباد هم اکنون عضو چهارمین دوره شورای شهر تهران (دوره کنونی ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶) است. او در انتخابات این دوره در لیست آبادگران ایران اسلامی قرار داشت.

او مدتی در دانشگاه لندن در رشتهٔ «جنین‌شناسی» تحصیل کرد اما پس از مدتی این رشته را رها کرد و به ایران برگشت و در دانشگاه شهید بهشتی در رشتهٔ بهداشت باروری دکتری گرفت.

سوابق اجرایی

از سوابق علمی - اجرایی معصومه آباد می‌توان به عضویت در سومین دوره شورای شهر تهران، مسئول درمانگاه محرومین درون مرزی ۱۳۶۷–۱۳۶۶، رئیس بخش زنان و زایمان بیمارستان نجمیه ۱۳۷۷–۱۳۷۵، مسؤول مؤسسه فرهنگی بروج، و مشاور مدیر کل شهرداری تهران اشاره کرد. از زنان جانباز ایران به شمار می‌آید. معصومه آباد در انتخابات چهارمین دوره شورای شهر تهران در لیست آبادگران ایران اسلامی قرار داشته و توانست به شورای چهارم نیز راه پیدا کند. کتاب من زنده‌ام خاطرات وی از دوران اسارت است.

بیوگرافی جبار باغچه بان

میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان (۱۲۶۴، ایروان – ۴ آذر ۱۳۴۵، تهران) بنیان‌گذار نخستین کودکستان و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز است. او همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران است.

نام اصلی : میرزا جبار عسگرزاده

زمینهٔ کاری : مبتکر آموزش ناشنوایان در ایران، پایه گذار آموزش و پرورش پیش دبستانی و از پیشگامان شعر و ادبیات کودکان.

زادروز : ۱۲۶۴

ایروان, امپراتوری روسیه

مرگ : ۴ آذر ۱۳۴۵

تهران

فرزندان : ثمین باغچه‌بان . ثمینه باغچه‌بان و پروانه باغچه‌بان

زندگی

جبار عسگرزاده، معروف به جبار باغچه بان، در سال ۱۲۶۴ شمسی در ایروان، از ایالات قفقاز، به دنیا آمد. پدر و جد وی از اهالی تبریز بودند. پدرش قناد، معمار و مجسمه ‌ساز بود و در نقل داستانهای کهن و اشعار شاهنامه تبحر داشت. مادربزرگش، “بنفشه”، زنی باکفایت، طبیب محل و شاعره بود. این دو نقش مهمی در پرورش استعدادهای هنری و خلاقیت جبار داشتند. تحصیلات وی به شیوه سنتی و مکتبخانه‌ای بود. او در پانزده سالگی مجبور به ترک تحصیل شد و به حرفه ‌های پدرش روی آورد و در سال ۱۲۸۴ شمسی، به دلیل درگیریهای مذهبی، به زندان افتاد. در آنجا، هفته‌ نامه “ملانهیب” و سپس “ملاباشی” را می ‌نوشت و مصور می‌ کرد و به کمک همزنجیر و همبندش برای فروش به خارج از زندان می ‌فرستاد. زندان در افکار و معتقدات او تغییرات بنیادی پدید آورد و از آن پس، با عشق به آرمان صلح و انساندوستی، فعالانه وارد زندگی فرهنگی و اجتماعی شد. باغچه ‌بان در اواخر عمر، “جمعیت سلام” یا “گرامیداشت” را با نیت تشویق مردم به تجلیل از نیکوکاران در زمان حیاتشان، تأسیس کرد و جزوه “آدمی اصیل” را در این باره منتشر ساخت. وی سر انجام در سال ۱۳۴۵ درگذشت.

آغاز فعالیتهای ادبی

باغچه ‌بان تعلیم و تربیت زنان و کودکان را مهم می‌ شمرد و به رغم مخاطرات موجود، پنهانی به تدریس سرِخانه دختران می ‌پرداخت. از اولین آثار او برای کودکان داستانهای منظوم “قیزیللی یاپراق”(برگ زراندود) و “بایرامچیلیق”(مژده ‌رسانی عید) بوده است. این آثار، با نام جبار عسکرزاده، متخلص به عاجز، درسال ۱۲۹۰ شمسی در ایروان چاپ شد. وی، در همین اوان، با نوشتن مقالات و سرودن اشعار، همکاری خود را با روزنامه فکاهی “ملانصرالدین” آغار کرد و در سال ۱۲۹۱ شمسی به نشر هفته ‌نامه فکاهی “لک‌ لک” در ایروان پرداخت.

باغچه بان در ایران

میرزا جبار با آغاز جنگ بین ‌الملل اول و کشمکشهای خونین میان مسلمانان و ارامنه، ناگزیر به ترکیه مهاجرت کرد. در آنجا، ابتدا تحویلدار و سپس فرماندار شهر ایگدیر شد؛ ولی چندی بعد ناگزیر به قفقاز بازگشت. وی در سال ۱۲۹۷ شمسی، در شهر نوراشین، از توابع ایالت ایروان، مدرسه‌ای تأسیس کرد که به علت آشفتگی اوضاع دیر نپایید. در سال ۱۲۹۸ شمسی، بر اثر شدت گرفتن خونریزیها در قفقاز، با خانواده خود به ایران آمد.

باغچه ‌بان خدمات فرهنگی خود را، به عنوان معلم کلاس اول، در مدرسه “احمدیه” مرند آغاز کرد و دیری نگذشت که نحوه کار وی و پیشرفت شاگردانش جلب توجه نمود. اولین اثر او در ایران نمایشنامه “خرخر” بود که برای شاگردانش نوشت و در مدرسه اجرا کرد. در ایران زمان، امتیاز تأسیس یک دبستان دخترانه را گرفت؛ ولی، به سبب مخالفتهای متعصبان، موفق به افتتاح آن نشد.

اقدامات نوین آموزشی

میرزا جبار در سال ۱۲۹۹ شمسی، به جهت حسن شهرتش، بنا به دعوت رئیس فرهنگ آذربایجان، به تبریز رفت و در آنجا به کار خود ادامه داد. در این زمان، با روش تازه خویش نوشتن کتاب اول را برای کودکان آغاز نهاد. وی برای تدریس مواد گوناگون درسی، وسایل سمعی و بصری ساخت و کتاب الفبای آسان را برای تدریس فارسی به ترک‌ زبانان بزرگسال نوشت. او، با همکاری همسر و همکارش، “صفیه میربابایی”، به تدریس دختران در کلاسهای مخصوص نیز موفق شد. وی، در این زمان، “جمعیت حمایت معلمین” و “جمعیت تئاتر” را تأسیس کرد و نمایشنامه‌های انتقادی، از جمله “حیات معلمین” و “اِرکک خالاقیزی”(خاله ‌قزی‌ نَر)، را نوشت.

تأسیس باغچه اطفال و آموزش به ناشنوایان

باغچه ‌بان در سال ۱۳۰۳ شمسی، بنا به پیشنهاد رئیس فرهنگ آذربایجان، کودکستانی به نام “باغچه اطفال” در تبریز تأسیس کرد و نام خانوادگی خود را از عسگرزاده به باغچه‌ بان تغییر داد. وی، برای کودکان، بازیها و کاردستیهای جدید و تزئینات و صورتکهای گوناگون ساخت و شعر، سرود و نمایشنامه نوشت، و به یاری همسرش، که با موسیقی آشنا بود، در کودکستان نمایشهای آهنگین اجرا کرد.

باغچه ‌بان درسال ۱۳۰۵، با توجه به حالات یک کودک ناشنوا در “باغچه اطفال” به فکر تدریس به ناشنوایان افتاد و کار تدریس به کر و لالها را با سه پسر ناشنوا آغاز کرد. وی در آموزش ناشنوایان هیچگونه تجربه قبلی یا دسترسی به کتاب و مقالاتی در این باره نداشت. او، در پرتو تجربه شخصی، به نقش مهم حس‌ باصره و لامسه در آموزش زبان به ناشنوایان پی برد. صداهای زبان فارسی را به دو دسته حنجره‌ای(آوایی) و تنفسی(بی‌آوا) و هر یک از این دو گروه را به ممتد و غیر ممتد تقسیم کرد. وی “الفبای دستی گویا” را، که در نوع خود در جهان بی ‌نظیر بوده است، بر پایه ویژگی صداها و شکل حرفها ابداع کرد. در این الفبا، بر خلاف بعضی الفباهای دستی دیگر، از یک دست استفاده می ‌شد. این نشانهای دستی، ضمن اینکه کمک به لبخوانی بوده، وسیله‌ای برای تعلیم و اصلاح تلفظ نیز می باشد.

کودکستان شیراز و چند نمایشنامه انتقادی

باغچه ‌بان، به‌ رغم خدمات فرهنگیش، مجبور به ترک تبریز شد و در سال ۱۳۰۶ به دعوت رئیس فرهنگ فارس به شیراز رفت. در همان سال، “کودکستان شیراز”را تأسیس کرد و به نوشتن شعر، چیستان و نمایشنامه‌های گوناگون پرداخت که، از آن میان، مجموعه شعر زندگی کودکان و نمایشنامه “گرگ و چوپان” را در سال ۱۳۰۸ و نمایشنامه “پیروترب‌ و خانم‌ خزوک” را درسال ۱۳۱۱ خود مصور و چاپ کرد و وسایل و بازیهای گوناگونی برای پرورش حافظه، حواس و اندامهای تکلم ساخت. برنامه کودکستانش شامل ورزش، گردش در کوه و صحرا، تمرین رختشویی، تعلیم بنایی و خشت ‌زنی و مجسمه سازی و کار بافتنی و آداب معاشرت و غیره بود. در همین زمان، کار تئاتر را نیز ادامه داد و با همکاری “نصرالله شادروان”، چندین نمایشنامه انتقادی به صحنه آورد. از این رو می‌ توان گفت که در دهه اول قرن چهاردهم در ایران از نظر آغاز آموزش و پرورش ابتدایی و آموزش کودکان استثنائی و ایجاد فرهنگ و ادبیات کودکان برجستگی چشمگیری داشته ‌است.

از کارخانه سیگارپیچی تا اختراع سمعک استخوانی

در پایان سال ۱۳۱۱، باغچه ‌بان به تهران آمد. او قصد داشت مؤسسه‌ای برای پژوهشهای روانشناسی و تربیتی تأسیس کند که به دلیل نداشتن پشتیبانی مادی و معنوی از آن منصرف شد. در این ایام، ناگزیر مدت کوتاهی در یک کارخانه سیگارپیچی مشغول کار شد.

در آذر ۱۳۱۲، جبار، با چاپ اعلانی در روزنامه اطلاعات درباره آموزش ناشنوایان، اولین کلاس ناشنوایان را، در مطب دوستش، با یک شاگرد، دایر کرد. تعداد شاگردان به تدریج به پنج نفر افزایش یافت. در پایان سال تحصیلی، وزارت فرهنگ، با احساس رضایت از نتیجه آموزش ناشنوایان، ماهانه‌ای به مبلغ چهل تومان برای دبستان مقرر داشت و “دبستان کر و لالها” رسماً آغاز به کار کرد. در همان سال، باغچه ‌بان “تلفن گنگ” یا “سمعک استخوانی” را اختراع کرد و به ثبت رسانید. این سمعک وسیله انتقال صوت از طریق دندان به مرکز شنوایی است.

تأسیس جمعیت حمایت از کودکان کر و لال

در سال ۱۳۱۴، وزارت فرهنگ “دستور تعلیم الفبای” عسگر زاده را منتشر کرد که بعدها نیز از روش پیشنهادی در آن (روش باغچه‌بان)در کلاسهای دبستانی و بزرگسالان استفاده می‌ شد. درسال ۱۳۲۲، با کمک افراد خیر، “جمعیت حمایت کودکان کر و لال کور” را در تهران تأسیس کرد که در تیر ۱۳۲۳ به ثبت رسید و بعدها کلمه کور از عنوان آن حذف ‌شد. در بهمن همین سال، ماهنامه زبان را منتشر کرد و در آن روش تازه خویش را در اختیار آموزگاران کلاس اول گذاشت. کتابهای اول دبستان و کتاب “سرباز” را، با روش تازه، در همین سال منتشر کرد.

اولین گام در تربیت رسمی معلمان کودکان استثنائی

در اسفند ۱۳۲۸، اساسنامه و برنامه کامل و دقیق تحصیلات پنجساله ناشنوایان برای آموزش زبان و حرفه، روش شفاهی توأم با الفبای دستی گویا، به کوشش باغچه ‌بان، تهیه و به تصویب رسید. او، درسال ۱۳۳۰، “کانون کر و لالها” را پایه ‌گذاری کرد. در سال ۱۳۳۲، نخستین کلاس تربیت معلم ناشنوایان را، با همکاری دانشسرای مقدماتی، در آموزشگاه خود تأسیس کرد و بدین ترتیب، اولین گام در تربیت رسمی معلمان کودکان استثنائی برداشته‌ شد.

زبان مصور

در سال ۱۳۴۳، کتاب حساب را برای کودکان ناشنوا و روش آموزش کر و لالها را برای آموزگاران نوشت. در کتاب اخیر، ضمن توضیح صداهای زبان فارسی و روش آموزش تلفظ و لبخوانی، اصول‌ “زبان مصور” را به تفصیل شرح داده است. زبان مصور مجموعه علایم بصری است که با استفاده از آن می ‌توان ساختار زبان را به ناشنوایان آموخت. در همین زمان، “گاهنامه”، وسیله‌ای بصری برای آموختن چگونگی بلند و کوتاه شدن روزها، را ساخت.

آموزشگاه باغچه ‌بان، در زمان حیات وی، از هر نظر گسترده و مجهز شد. با اجرای برنامه تربیت معلم ناشنوایان، مدارس و کلاسهای ویژه و هنرستانها و کلاسهای بزرگسالان(اکابر) و باشگاهها و مراکز پژوهشی و خدمات ویژه، از جمله دوره‌های تربیت رابط ناشنوایان در تهران و شهرستانها تأسیس شد و ناشنوایان به مراکز آموزش عالی راه‌ یافتند.

آثار و تألیفات

از کتابهای شعر و نمایشنامه و داستانهای کودکانه‌ باغچه ‌بان به زبان فارسی ۹ اثر به چاپ رسیده و از جمله آثار چاپ نشده او در این حوزه نمایشنامه آهنگین “مجادله دو پری” می باشد. همچنین در روشهای تدریس خواندن و نوشتن و آموزش ناشنوایان، سیزده اثر از وی منتشر شده‌ است.

آثار به جا مانده از جبار عبارتند از:
زندگانی کودکانه
گرگ و چوپان
پیر و ترب
خانم خزوک
دستور تعلیم الفبا
بادکنک
الفبای خود آموز برای سالمندان
پروانتین کتابی
الفبا
اسرار تعلیم و تربیت
الفبای باغچه بان
برنامه کار یکساله
علم آموزش برای دانشسرای مقدماتی
الفبای سربازان
کتاب اول ابتدایی
رباعیات باغچه بان
خیام آذری
درخت مروارید
روش آموزش کرولال ها
حساب
من هم در دنیا آرزو دارم
بازیچه دانش
آدمی اصیل
بابا برفی

مروری بر رباعیات آذری خیام

آثار او به زبان ترکی بالغ بر دوازده کتاب بوده که از آن میان، ترجمه رباعیات خیام، به نام رباعیات آذری خیام، ارزش خاصی دارد. رباعیات باغچه ‌بان، که در سال ۱۳۳۷ به چاپ رسید، آیینه افکار و فلسفه زندگی اوست.

وفات

سرانجام میرزا جبار عسگرزاده باغچه بان، پس از عمری تلاش در راه اعتلای فرهنگ ایرانی، در روز چهارم آذرماه سال ۱۳۴۵، در ۸۱ سالگی چشم از جهان فرو بست و به دیار باقی شتافت و در تهران به خاک سپرده شد. با مرگ او، کودکان استثنایی، دل سوزترین پدر خود را از دست دادند.

عکس جبار باغچه بان

بیوگرافی زهرا رهنورد

زهره کاظمی مشهور به زهرا رهنورد (زادهٔ ۲۸ مرداد ۱۳۲۴ در بروجرد) نویسنده، روزنامه‌نگار و هنرمند اهل ایران است.

وی دکتریِ علوم سیاسی از دانشگاه آزاد اسلامی،کارشناسی مجسمه‌سازی از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد پژوهش هنر از دانشگاه تهران دارد و ریاست دانشگاه الزهرا را بر عهده داشته‌است.او هم‌اکنون به همراه همسرش، میرحسین موسوی، از رهبران جنبش اعتراضیِ ایران موسوم به جنبش سبز در حصر خانگی به سر می‌برد.

زندگی خانوادگی

پدر زهرا رهنورد، «صادق کاظمی»، سرهنگ ارتش شاهنشاهی ایران، و مادرش، «احترام‌السادات نواب صفوی»، دخترعموی سید مجتبی نواب صفوی است. او و میرحسین موسوی سه دختر به نام‌های کوکب، زهرا و نرگس دارند.

تغییر نام

او نام خود را از زهره کاظمی به زهرا رهنورد تغییر داده‌است. خود در این باره می‌گوید:

من پیش از ورود به مسائل مذهبی، تمام حس‌های مبارزاتی را تجربه کرده‌ام، اما پس از انتخاب راه مذهب و لباس مذهبی، نام خود را از زهره به زهرا و نام خانوادگی‌ام را از کاظمی به رهنورد، که به معنای ره‌نورد در مسیر اسلام، قرآن و پیروزی اسلام بود، تغییر دادم.

فعالیت‌های هنری، علمی و پژوهشی

زهرا رهنورد در دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ خورشیدی از جمله شاگردان فعال علی شریعتی بود که در مبارزه با حکومت پهلوی فعالیت داشت. بهمن احمدی در تاریخ ۲۶ آوریل ۲۰۰۹ در سایتش نوشته‌است: «خیلی‌ها سخنرانی او (زهرا رهنورد) را در استادیوم امجدیه هنوز به خاطر دارند». زهرا رهنورد کتاب‌هایی می‌نوشت که مورد استفاده روشنفکران دینی و چپ‌های مذهبی آن روزها بود. علی شریعتی قبل از یکی از سخنرانی‌هایش در حسینیه ارشاد از مخاطبانش خواست تا از نمایشگاه نقاشی یک زوج جوان در راهروهای حسینیه دیدن کنند. زوجی که آینده آن‌ها را درخشان توصیف کرد. تابلوها نام حسین رهجو و زهرا رهنورد را برخود داشت. رهنورد پس از برگزاری یک نمایشگاه نقاشی در حسینیه ارشاد همانند بسیاری از انقلابیون تحصیلکرده به همراه همسرش به آمریکا رفت و در آنجا به عضویت کنفدراسیون دانشجویان ایرانی درآمد و علیه حکومت پهلوی دست به فعالیت زد و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی به تهران بازگشت.

از رهنورد به عنوان هنرمند، آثاری مانند مجسمه ظهر عاشورا، مجسمه به یاد عاشورا، مجسمه‌های شیشه به روایت عشق، دو مجسمه یادمان با نامهای درخت پرنده و ماه و پرنده (۱۳۸۵) دردانشگاه الزهرا و مجسمه «نرگس عاشقان» (۱۳۷۳) در میدان مادر تهران به جا مانده‌است.

او پس از دانش‌آموختگی در دکترای علوم سیاسی، مدتی سردبیر نشریه راه زینب از مؤسسه اطلاعات بود و از سال ۱۳۵۹ در پست تدریس دانشگاهی زنان و در شورای عالی انقلاب فرهنگی(۱۳۶۷–۱۳۷۲) نیز فعالیت کرد. وی هم چنین در سال ۱۳۷۷ به عضویت فرهنگستان هنر درآمد.

رهنورد در خرداد سال ۸۷ عنوان نخستین زنی که توانسته در طول تاریخ دانشکده هنر دانشگاه تهران به مقام استادی این دانشگاه دست یافته را کسب کرد. کسب عنوان رئیس نمونه دانشگاه در بین رؤسای دانشگاه‌های کشور، انتخاب به عنوان «خادم القرآن» از طرف مؤسسه امام رضا و سازمان اوقاف، انتخاب به عنوان مدیر نمونه گروه پژوهشی هنر از سوی سازمان ثبت در سال ۱۳۸۳، دریافت «جایزه بین الملی خوارزمی»، عضویت در هیئت امنای بنیاد ملی نخبگان، درج زندگی‌نامه دکتر رهنورد در کتاب استادان برجسته دانشگاه قرن ۲۱، برگزیده شدن به عنوان مفاخر فرهنگی و تألیف کتاب هنر معاصر ایران در جهان اسلام و ارسال آن به کتابخانه‌های ۷۷ کشور جهان، انتخاب وی به عنوان یکی از ۲۰۰۰ استاد برتر جهان در سال ۲۰۰۵ از جمله فعالیت‌های علمی وفرهنگی زهرا رهنورد بوده‌است. وی هم چنین در سال ۱۳۷۴ مدیر گروه هنر سازمان سمت گردید.

از وی تاکنون بیش از ۳۰ جلد کتاب در زمینه‌های قرآنی، اسلامی، سیاسی و فرهنگی-هنری انتشار یافته که برخی به زبان‌های انگلیسی، عربی، اردو، آلمانی وایتالیایی ترجمه شده‌اند. وی همچنین تاکنون بیش از ۱۰ مورد مقاله به کنفرانس‌های داخلی و بین‌المللی ارائه کرده‌است. رهنورد بیش از ۱۰ نمایشگاه از آثار هنری اش را در گالری‌های داخلی و خارجی برگزار کرده‌است.

تحصیلات

دانشگاه آزاد اسلامی در نامه‌ای رسماً اعلام کرد آزمون دکتری سال ۱۳۶۴ در این دانشگاه منوط به دارا بودن مدرک کارشناسی ارشد نبوده و زهرا رهنورد بدون داشتن مدرک فوق لیسانس و طبق ضوابط این دانشگاه در دوره دکترا پذیرفته شده. البته به‌دنبال تغییر مقررات در سال ۱۳۶۹، آن دسته از دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی که فاقد مدرک تحصیلی پایه بوده‌اند، ملزم به گذراندن مقاطع قبلی و دریافت مدرک فارغ‌التحصیلی می‌شوند. زهرا رهنورد نیز در سال ۱۳۶۹ در دوره کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی شرکت کرده و در سال ۱۳۷۲ مدرک کارشناسیارشد را در این رشته دریافت کرد.

اداره کل روابط عمومی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در آستانه دهمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد:

«در پاسخ به خبر منعکس شده در خبرگزاری ایلنا به نقل از جعفر توفیقی وزیر سابق علوم، تحقیقات و فناوری با عنوان «وزارت علومِ دولت نهم مدارک دکتر رهنورد را تأیید کرده بود»، اعلام می‌کند: هیچگونه مدرکی دال بر تأیید مدرک دکتری زهرا رهنورد در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری موجود نمی‌باشد.»

«وزیر وقت علوم پاسخ دهند چرا در زمانی که پرونده خانم زهرا رهنورد جهت ارتقای علمی در هیئت ممیزی وزارت مطرح شده، موارد مربوط به همزمانی تحصیل در سه رشته و در دو مقطع تحصیلی اصلاً مورد توجه قرار نگرفته‌است.»

زهرا رهنورد در مصاحبه با روزنامه جام جم گفت: «ظاهراً جرم من این بوده که از مجاری قانونی موفق به کسب دو فوق لیسانس شده‌ام. گویا هنرمند و روشنفکر بودن هم‌زمان برای زن ایرانی جرم است. تمام مدارک قانونی که بر اخذ مدارک بنده به صورت کاملاً قانونی دلالت دارند موجود هستند و باید از خود وزارت علوم پرسیده شود که چرا در حالی که در سال ۸۶ به بنده فول پروفسوری اعطا شده چنین مباحثی در آستانه انتخابات مطرح می‌شود؟ قرار است دانشگاه (دانشگاه آزاد) پس از برگزاری انتخابات مدارک دقیق دوران تحصیل بنده را منتشر و تأیید کند.»

انتخابات ریاست جمهوری دهم

در جریان انتخابات دهم ریاست جمهوری خرداد ۱۳۸۸، همسران نامزدها به‌طور بی‌سابقه‌ای در تبلیغات انتخاباتی حاضر شدند. خصوصاً زهرا رهنورد که در فعالیت‌های تبلیغاتی همسرش میرحسین موسوی حضور چشمگیری داشت، حضوری که در خارج از ایران هم به چشم آمد. پیش از انتخابات، رسانه‌های غربی، زهرا رهنورد را میشل اوبامای ایران خواندند.

در بهمن ماه ۱۳۸۹ و پس از اعتراضات جنبش سبز در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، زهرا رهنورد به همراه همسرش میرحسین موسوی توسط مأموران امنیتی در حصر خانگی قرار گرفت و کلیه ارتباطات و رفت‌وآمد آن‌ها قطع شد.

مصاحبه زهرا رهنورد دربارهٔ دیدگاه‌های میرحسین موسوی

زهرا رهنورد در مصاحبه با بی‌بی‌سی عنوان کرده‌است: «در رابطه با زنان، آزادی زنان، حضور زنان در عرصه‌های ملی و بین‌المللی، حضور زنان در کابینه، حق شهروندی زنان، حمایت از حقوق زنان در خانواده و حقوق مدنی فکر نمی‌کنم پیشتازتر از موسوی کسی وجود داشته باشد.»

واکنش به نتایج انتخابات

بی‌بی‌سی در گزارشی دربارهٔ رای نیاوردن میرحسین موسوی، مهدی کروبی و محسن رضایی در زادگاه‌های خود براساس گزارش خبرگزاری ایرنا، درانتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸، اعلام کرد که زهرا رهنورد، در گفتگو با بخش فارسی بی‌بی‌سی، با اشاره به ترک زبان بودن همسر و لر بودن خودش از اینکه در این مناطق، آرا اعلام شده مطابق با نظرسنجی‌های قبل از انتخابات، از آن آن‌ها نبوده است، ابراز تعجب کرد.

دستگیری برادر زهرا رهنورد

شاپور کاظمی برادر زهرا رهنورد (زاده ۱۳۲۶) مهندس مخابرات، عضو هیئت مدیره تولیدکنندگان یوپی‌اس و عضو اتاق بازرگانی مخابرات است که در روزهای اول اعتراضات مردم به انتخابات ریاست جمهوری دهم بازداشت شد. بازداشت وی با اعتراضات متعدد مواجه گردید. بر اساس گزارش بی‌بی‌سی سایتهای تندرو حامی دولت اتهاماتی باجنبه شخصی وغیر سیاسی مشابه اتهاماتی که علیه مخالفان حکومت مطرح می‌شود را بر کاظمی واعضای خانواده اش نسبت دادند.

بگفته مرکز اسناد انقلاب اسلامی او «در حال آتش زدن ۷ دستگاه موتور سیکلت در میدان ونک به همراه معشوقه‌اش خانم فاطمه رهنما که یک منافق با سابقهٔ محکومیت ۸ سال زندان بخاطر اقدامات تروریستی در گروهک منافقین است دستگیر شده و از خانهٔ تیمی مشترک و مجلل این دو نفر در شمال تهران مشروبات الکلی و ابزار لهو و لعب کشف گردید.» مرکز اسناد انقلاب اسلامی همچنین او را به ارتباط با نهادهای اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا و بدهی ده‌ها میلیاردی به سیستم بانکی کشور نیز متهم کرده‌است. این اتهامات در دیگر منابع رسمی جمهوری اسلامی مانند خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، روزنامه ایران و روزنامه جوان نیز تکرار شده‌است.

زهرا رهنورد ضمن اعلام اینکه برادرش در مسایل سیاسی دخالتی نداشته‌است گفت که علت بازداشت او وارد کردن فشار بر موسوی بوده‌است.

انتخاب زهرا رهنورد به عنوان سومین متفکر برتر سال ۲۰۰۹

مجله بین‌المللی فارین پالیسی (به انگلیسی: Foreign Policy)، زهرا رهنورد همسر میرحسین موسوی را به عنوان نفر سوم در فهرست صد متفکر برتر جهان در سال ۲۰۰۹ انتخاب کرد.«The FP Top 100 Global Thinkers». Foreign Policy.

این مجله آمریکایی، زهرا رهنورد را مغز متفکر «انقلاب سبز ایران» و تبلیغات انتخاباتی همسرش میرحسین موسوی معرفی کرده‌است. پیش از نام زهرا رهنورد، بن برنانکی رئیس بانک مرکزی آمریکا و باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده در رتبه‌های نخست و دوم این فهرست قرار دارند.

حمله به زهرا رهنورد

همزمان با تظاهرات روز دانشجو در ۱۶ آذر، گروهی از زنان بسیجی به زهرا رهنورد حمله کردند. رادیو آلمان به نقل از سایت کلمه، سایت خبررسانی میرحسین موسوی، نوشت که زهرا رهنورد،استاد دانشگاه تهران و همسر آقای موسوی، ابتدا در محل کارش در دانشکده هنرهای زیبا و پس از آن در خیابان وصال تهران با گاز فلفل مورد حمله لباس شخصی‌ها قرار گرفته‌است. بگفته سایت کلمه، افراد مهاجم از فاصله نزدیک به صورت زهرا رهنورد گاز فلفل پاشیدند که به «تنگی نفس و نابینایی موقت» او منجر شد. همچنین برای بار دوم، در پیش‌ازظهر ۱۷ آذر نیز گروهی از زنان لباس شخصی با هجوم به دانشکده هنرهای زیبا قصد حمله به وی را داشتند.

واکنش به بیانیهٔ میرحسین موسوی

در روز سه‌شنبه ۶ بهمن ۱۳۸۸ در واکنش به بیانیهٔ هفدهم میرحسین موسوی مصاحبه‌ای با وب‌گاه روز آنلاین انجام داد و بیانیهٔ موسوی را «کف خواسته‌ها و آرمان‌های مردم» خواند. وی در این مصاحبه گفت:

من نمی‌توانم آینده را پیش‌بینی کنم که چه اتفاقی خواهد افتاد و چه خواهد شد، فقط امیدوارم هر اتفاقی که می‌افتد به نفع ملت ایران باشد و به سربلندی ملت ایران ختم شود. می‌خواهم بر این نکته تأکید کنم که نه دولت احمدی‌نژاد را به رسمیت می‌شناسیم و نه پشت پرده سازش می‌کنیم

سوابق شغلی

• رئیس دانشگاه الزهرا (۱۳۸۵–۱۳۷۷)
• مسئول کمیته تألیف و تدوین کتاب درسی رشته هنر در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
• روزنامه‌نگار و سردبیر مجله راه زینب
• مشاور سیاسی رئیس جمهور (ریاست جمهوری خاتمی)
• رئیس گروه هنر سازمان مطالعه و تدوین سمت، وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
• مجری طرح ملی نگارش تاریخ هنر ایران در دوره اسلامی
• عضو کمیسیون ملی یونسکو در ایران
• عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
• عضو هیئت داوری دومین دوسالانه بین‌المللی نقاشی جهان اسلام
• عضو شورای سیاست گذاری دوسالانه بین‌المللی نقاشی جهان اسلام
• عضو هیئت داوران دومین دوسالانه نقاشی در تهران
• عضو انجمن نقاشان ایران
• عضو انجمن مجسمه سازان ایران
• عضو انجمن زنان هیئت علمی دانشگاه‌های ایران
• عضو شورای مرکزی پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
• عضو شورای تحصیلات تکمیلی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
• استاد دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانشگاه الزهرا
• عضو و نماینده ۲ وزیر در شورای فرهنگی - اجتماعی زنان با حکم رئیس جمهور (ریاست جمهوری خاتمی)
• عضو شورای فرهنگ عمومی کشور با حکم رئیس جمهور (ریاست جمهوری خاتمی)
• عضو پیوسته فرهنگستان هنر
  

تالیفات و ترجمه‌ها

• طوفان‌ها و لاله‌های شهریور
• داستان‌های علی و مش مدینه
• پشت جبهه هم سنگر است
• سوگواری در حرا
• حکمت هنر اسلامی
• طلوع زن مسلمان
• ریشه‌های استعماری کشف حجاب
• سفر به دیار زنان بت
• پیام حجاب زن مسلمان
• زیبایی حجاب و حجاب زیبایی
• دولت ملی در اندیشه متفکران عرب و شبه قاره
• دولت اسلامی
• موضع‌گیری طبقات در فرایند انحطاط جامعه
• قیام موسی
  

مقالات

از او مقاله‌هایی نیز به چاپ رسیده‌است، از جمله مقاله‌های:

• موضع‌گیری طبقات اجتماعی در قرآن ۱۳۵۷
• ریشه‌های استعماری کشف حجاب ۱۳۵۹
• زن در نظام ارزشی طاغوتی ۱۳۵۹
• شورش زن بر شخصیت تاریخی خود ۱۳۵۹
• تنظیم قوانین در جهت احیای حقوق زن از ویژگی‌های ضداستعماری مجلس است ۱۳۵۹
• سفری به دیار زنان بت ۱۳۶۶
• مادر، اسطوره همیشگی تاریخ
• هنر، عشق وزیبایی
• فلسفه هنر و رویکرد اجتماعی
• تصویر زن در توسعه ملی
• زن، اسلام، فمینیسم
• ذهنیت گرایی در هنر
  

بیوگرافی یورگن هابرماس

یورگن هابرماس (به آلمانی: Jürgen Habermas) (زاده ۱۸ ژوئن ۱۹۲۹ در دوسلدورف آلمان) از فیلسوفان و نظریه‌پردازان اجتماعی معاصر و وارث مکتب فرانکفورت است که در چارچوب سنت نظریه انتقادی و پراگماتیسم آمریکایی کار می‌کند. او در اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۱ سفری به ایران داشت.

تمرکز پژوهش‌های او بر روی شناخت‌شناسی، مدرنیته و تجزیه و تحلیل تحولات اجتماعی جوامع پیشرفته صنعتی سرمایه‌داری و سیاست روز آلمان به ویژه با توجه به نقش رسانه‌های همگانی است. شهرت او بیشتر به ابداع اصطلاح و تز گستره همگانی یا فضای عمومی است که فضایی فکری و اجتماعی را مدنظردارد که در آن، فعالیتهای آگاهی بخش رسانه‌ای به ایجاد زمینه برای بحثهای اجتماعی و انتقادی و ظهور چیزی که او آن را برای دموکراسی بنیادی می‌داند، می‌انجامد.

زادروز : ۱۸ ژوئن ۱۹۲۹

دوسلدورف، آلمان

حیطه : نظریه اجتماعی, معرفت‌شناسی, فلسفه سیاسی, کاربردشناسی

دوره : فلسفه غربی

مکتب : فلسفه قاره‌ای

متأثر از : وبر، دورکیم، مید، مارکس، پارسونز، کانت، هایدگر، پیاژه، هورکهایمر، آدورنو، مارکوزه، آرنت، ویتگنشتاین، نیچه

زندگی

یورگن هابرماس (Jürgen Habermas) در تاریخ ۱۸ ژوئن سال ۱۹۲۹ در شهر دوسلدورف آلمان در یک خانواده مرفه متولد شد. پدرش، رییس دفتر صنعت و تجارت شهر و پدربزرگش، مدیر آموزشگاه محلّی بود. تحصیلاتش را در شهر گومزباخ و در دانشگاه‌های گوتینگن، بن و زوریخ گذراند و مدتی بعد به عنوان روزنامه‌نگار آزاد به کار مشغول ‌شد.

در سال ۱۹۵۴ از رساله‌ دکتری خود با عنوان “مطلق و مفهوم تاریخ: در بررسی تضاد بین مطلق و مفهوم تاریخ در اندیشه شلینگ” دفاع کرد. او بحران نازیسم در آلمان به عنوان بدترین و بزرگترین واقعه اصلی و نسلی را مستقیما تجربه ‌کرد و ظهور تا سقوط فاشیسم در آلمان و ایتالیا را شاهد بود.

در دهه ۱۹۵۰، هابرماس آثار لوکاچ را خواند و به ‌شدّت تحت تأثیر قرار گرفت. بعد به مطالعه نوشته‌های دیگر متقدّمان مکتب فرانکفورت روی آورد. سپس برای گسترش دیدگاه‌های خود در خصوص “نظریه انتقادی” همکاری خود را با آدرنو و هوکهایمر بیشتر کرد لذا به فرانکفورت رفته و در سال‌های ۱۹۵۶ تا۱۹۵۹ دستیار آدرنو در فرانکفورت بود. او بعد از آدرنو و هورکهایمر رهبری مکتب فرانکفورت را به عهده ‌گرفت.

مجموعاً همه این‌ها باعث گردید تا اوّلین اثرش یعنی دگرگونی ساختاری حوزه عمومی را در ۱۹۶۲ بنویسد. مجموعه تأییدها، کاربست‌ها و نقدهای بسیار، این کتاب را – که البتّه با تأخیر زیاد در سال ۱۹۸۹ به انگلیسی ترجمه شد – به اثری زنده و پرخواننده بدل ساخت. هابرماس، از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۴ در دانشگاه هایدلبرگ به تدریس فلسفه پرداخت و نیز از ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۱ در دانشگاه فرایبورگ جامعه ‌شناسی و فلسفه تدریس کرد.

از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۱ مدیریّت مؤسسه تحقیقات ماکس پلانک در استارنبرگ را بر عهده گرفت. پس از بازگشت به فرانکفورت در سال ۱۹۸۱، بزرگ‌ترین اثر خود، “نظریه کنش ارتباطی” را منتشر ساخت. او از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۸ نیز در دانشگاه “یوهان ولفگانگ گوته” در شهر فرانکفورت به تدریس اشتغال داشت.

مطالعه پراگماتیسمِ آمریکایی و اندیشه‌ورزی در حوزه‌های متنوّع فلسفی – که مغفولِ دانش‌جویان هم‌نسلش بود – هابرماس را از سایر اندیشمندان هم‌ترازش متمایز ساخته‌ است.

منابع تأثیرگذار بر اندیشه‌های هابرماس

هابرماس به‌شدت تحت تأثیر تفکر انتقادی مارکس و مارکسیسم بوده و به‌ویژه اینکه او خود را مارکسیست خوانده است. وی این تفکر را از طریق تئودور آدورنو و ماکس هورکهایمر به ارث برده است.علاوه‌بر این او منابع الهام دیگری از قبیل زیگموند فروید و مکتب روان‌کاوی و همچنین ماکس وبر نظریه‌پرداز اجتماعی لیبرال، داشته است.وی تفکر ایده‌آلیستی هگل و کانت را از طریق افرادی همچون وبر، هوسرل و شوتز دنبال می‌کند. هابرماس که وارث مکتب فرانکفورت و فلسفه اجتماعی و نظریه انتقادی آن به‌شمار می‌رود، در مواردی نیز متأثر از آموزه‌های مکتب فرانکفورت بوده است.

نظریه کنش ارتباطی هابرماس

هابرماس در مقابل اعتقاد “وبر” که کنش معقول و هدفدار یعنی کار را بارزترین و فراگیرترین پدیده بشری دانسته و فعالیت انسان را به کار محض تنزل داده است، کنش ارتباطی یا عمل تفاهمی را مطرح می‌کند. هابرماس در مقابل این اعتقاد وبر اظهار داشت که نوعی از فعالیت انسانی وجود دارد که اساساً از کار ابزاری متمایز است. این فعالیت همان فعالیتی است که از طریق آن انسان‌ها تلاش می‌کنند تا با یکدیگر تماس برقرار کرده و همکاری کنند، و هابرماس از آن تحت عنوان کنش ارتباطی یاد می‌کند.

این نوع کنش که با هدف رسیدن به تفاهم ارتباطی دنبال می‌شود ناظر به رابطه دوجانبه‌ای است که در آن افراد کنشگر به هیچ‌وجه در فکر موفقیت شخصی خود نبوده بلکه کنشگران از یکدیگر توقع دارند که اغراض و افعال متفاوت‌شان را از طریق اجماعی که محصول ارتباط و مفاهمه است هماهنگ کنند و اساساً تلاش برای رسیدن به توافق و درک متقابل است و بنا به گفته هابرماس افراد در وهله اول به‌سوی موفقیت‌های فردی خود سمت‌گیری نکرده بلکه هدف‌های خود را تحت شرایطی دنبال می‌کنند که بتوانند نقشه‌های کنش خود را بر مبنای تعاریف مشترک از وضعیت هماهنگ کنند.

هابرماس میان عقلانیت کنش هدفدار (عقلانیت ابزاری) و عقلانیت کنش ارتباطی (عقلانیت ارتباطی) تمایز قائل شده و عقلانیت کنش ارتباطی را راه‌حل مسأله عقلانیت کنش معقول و هدفدار قلمداد می‌کند.

مفاهیم اصلی تئوری کنش ارتباطی

هابرماس، در تئوری کنش ارتباطی دو مفهوم جهان‌زیست (Life World) و “نظام” (System) را در تقابل با همدیگر مطرح می‌کند.

جهان زیست

جهان‌‌زیست را باید همان جهان معنی و کنش ارتباطی و توافق و رابطه ذهنی بین انسان‌ها دانست، جهانی که یک مفهوم مکمل برای کنش ارتباطی بوده و فضایی است که در آن کنش ارتباطی صورت می‌گیرد.این فرایند شامل حوزه‌ای از تجربیات فرهنگی و کنش‌های متقابل ارتباطی بوده که به‌طور اساسی قابل درک و ذاتاً آشنا هستند و پایه‌ای برای تمام تجربیات زندگی به‌شمار می‌روند. مولفه‌های اساسی این فرایند عبارت‌اند از: فرهنگ، شخصیت و جامعه.

نظام

اما نظام یا سیستم، همان فرایند عقلانیت ابزاری است که حوزه‌های عمده‌ای از جهان‌زیست را تسخیر کرده است. هابرماس که نظام را جدای از جهان‌زیست می‌داند، اقتصاد، سیاست و خانواده را به‌عنوان اجزاء اصلی نظام طبقه‌بندی کرده و معتقد است که قدرت و پول عناصر اساسی نظام را تشکیل می‌دهند. وی از تمایز بین نظام و جهان‌زیست برای انتقاد از جامعه معاصر استفاده کرده و استدلال می‌کند که در عصر سرمایه‌داری پیشرفته، حوزه‌های وسیعی از جهان‌زیست در درون نظام مستحیل و بر حسب سیستم اقتصادی و نظام قدرت بازسازی شده است. از دید هابرماس در جوامع صنعتی جدید، کنش معقول و ابزاری حوزه کنش تفاهمی و ارتباطی را در خود هضم کرده و اعمال متکی بر محاسبات عقلانیت ابزاری، بخش اعظم کنش‌های افراد را تشکیل می‌دهد. او حاصل وضعیت فعلی سلطه نظام بر جهان‌زیست را از دست رفتن معنا، تزلزل هویت جمعی، بی‌هنجاری، بیگانگی و شئ‌گونگی جامعه قلمداد می‌‌کند.

نگرش انتقادی هابرماس

هابرماس، نظریه انتقادی خود را بر اساس ترمیم و بازسازی نظریات مارکس، وبر، لوکاچ و مکتب فرانکفورت تدوین کرده است. در این نگرش نو، مفهوم عقلانیت، مفهومی اساسی و مرکزی است و در واقع بایستی اساسی‌ترین ویژگی نگرش انتقادی هابرماس را بازسازی نظریه عقلانی شدن جهان در اندیشه وبر دانست. در این بازسازی، هابرماس در کنار برداشت معروف وبر از عقلانیت ابزاری که تصویری از قفس آهنین جامعه مدرن نوین است، مفهوم عقلانیت ارتباطی را عرضه می‌کند که اساساً فرآیندی فرهنگی و مبتنی‌بر پیشرفت اندیشه‌ها براساس منطق درونی خود آن‌هاست.

نظریه انتقادی ضمن حفظ و نفوذ ،اهمیت خود را در دهه‌ ۱۹۷۰  به بعد در آثار هابرماس به شکلی تازه پیدا ‌کرد، او به ارائه سنتی نوین در زمینه نظریات علوم‌ اجتماعی همت گمارد و ارائه مباحثی بدیع در مورد “پدیده‌ عقلانیت ” و توجه و تأکیدات خاص وی به این مقوله و هم چنین دوری جستن از”نظریه انتقادی” کلاسیک و ابداع و ابتکار “نظریه انتقادی” جدید مهم‌ترین و اساسی‌ترین گامی است که در زمینه ترویج و تبیین نظریات جدید در فلسفه و علوم‌ اجتماعی معاصر برداشته است همین مباحث بود که برای اولین بار باب گفتگو و ارتباط بین “نظریه انتقادی ” و دیگر مکاتب فلسفی و نظریات اجتماعی از قبیل هرمونتیک، نظریه سیستم‌ها، مکتب فونکسیوناسیم ساختاری، علوم‌اجتماعی، فلسفه تحلیلی، زبان‌شناسی و نظریات تکاملی ادراکی و اخلاقی را گشود.

عقلانیت ارتباطی

عقلانیت ارتباطی که همان عقلانیت در قالب مفهوم کنش ارتباطی هابرماس به‌شمار می‌رود، به‌معنای از میان برداشتن موانعی است که ارتباط را تحریف می‌کنند و به‌معنای کلی‌تر، نظامی ارتباطی است که در آن افکار آزادانه ارائه می‌شوند و در برابر انتقاد حق دفاع داشته باشند. برای هابرماس عقلانی کردن عرصه زندگی به‌معنای ایجاد یک نظام ارتباطی است که در آن ایده‌ها امکان انتقاد بیابند و در واقع عقلانیت مورد نظر او به‌واسطه امکان ایجاد یک ارتباط و گفتمان فارغ از فشار بیرونی و ترس و تهدید به‌وجود می‌آید و مهم‌ترین شرط عقلانی، انتقادپذیری و دلیل‌پذیری می‌باشد. عقلانیت در عرصه کنش ارتباطی، به ارتباط رها از سلطه و ارتباط آزاد و باز انجامیده و مستلزم رهاسازی و رفع محدودیت‌های ارتباط می‌باشد. ایجاد این نوع عقلانیت در جامعه به‌عقیده هابرماس مشروط به وجود کنش ارتباطی که بر توافق و اجماع عقلانی متکی بوده، در سطح جامعه است، همچنان‌که تحقق جامعه اتوپیایی و آرمانی هابرماس نیز در گرو آزاد بودن کنشگران یک جامعه در ارتباط با همدیگر و رسیدن ایشان به درک مشترک از طریق استدلال و به دور از فشار و محدودیت می‌باشد.

در مقابل عقلانیت ارتباطی، عقلانیت مربوط به کنش معقول و هدفدرا که بدان “ابزاری” و تکنولوژیک می‌گویند و ریشه در افکار وبر دارد قرار می‌گیرد. وبر بر این باور بود که نوعی عقلانیت ویژه و منحصر به فرد در اندیشه مغرب‌زمینی وجود دارد که همان باعث ظهور و رشد نظام سرمایه‌داری شده است.

این عقلانیت وبری که بدان عقلانیت رسمی نیز گفته شده است، عقلانیتی است که بی‌توجه به ارزش‌ها، ساده‌ترین و ارزان‌ترین راه را برای رسیدن به هدف انتخاب می‌کند و فقط می‌خواهد کارها به بهترین شکل (منظم با حسابگری دقیق و مدیریت علمی) انجام گیرد. خردباوری در این دیدگاه به‌معنای رشد نیروهای تولید، گسترش نظارت تکنولوژیک بر طبیعت و سرانجام گسترش شکل‌هایی از نظارت بر زندگی اجتماعی خواهد بود و در واقع این نوع عقلانیت موجب رشد نیروهای تولید و افزایش نظارت فنی بر زندگی در دنیای مدرن شده است.

نقد عقلانیت ابزاری

هابرماس در مقام نقد عقلانیت ابزاری معتقد است که عقلانیت ابزاری در عصر سرمایه‌داری باعث تضعیف و نابودی حیات فکری و فرهنگی و معنوی انسان‌ها گشته‌اند. به نظر او وظیفه نگرش انتقادی آن است که دقیقاً جایگاه‌های شیء‌گونگی و عقلانیت ابزاری و نیز فضاهایی که هنوز دستخوش این فرآیند نگردیده‌اند را پیدا کند و بتواند دیدگاهی تئوریکی توسعه دهد که براساس آن اجازه بازسازی معنی و تعهد در زندگی اجتماعی را داشته باشد.از این‌رو هابرماس در مقابل مفهوم عقلانیت ابزرای، فرآیند مثبت و رهایی‌بخش عقل ارتباطی و تفاهمی را مطرح می‌کند و معتقد می‌شود که بایستی از گسترش و نفوذ عقلانیت ابزاری به حوزه زیست‌جهان جلوگیری کرد و منطق کنش ابزاری فقط به نظام (دولت و مؤسسات بزرگ و نهادها) محدود گردد و در عوض منطق کنش ارتباطی و عقلانیت ارتباطی را بر زیست‌جهان حاکم کرد.
تز اصلی نظریه انتقادی هابرماس این است که لیبرالیسم مادامی که در پیوند تنگاتنگ با سرمایه‌داری بوده و به تبع آن در تحکیم سلطه عقلانیت ابزاری و ستم نظام کارمزدی نقش ایفا می‌کند هرگز قادر به حمایت و تقویت ایده‌ال‌های خود نخواهد بود.

هابرماس و مسئله حوزه عمومی

هابرماس مدرنیته را پروژه‌ای ناتمام می‌داند که در صورت تلاش و کسب موفقیت انسان در به کمال رساندن آن، سرنوشت و آینده‌ای مثبت در انتظار جامعه بشری خواهد بود. وی رمز این موفقیت را در ارتباط جستجو کرده و شاه‌کلید آن را کنش ارتباطی انسان معرفی می‌کند. هابرماس در مقام پاسخ‌گویی به این سؤال که حال چگونه می‌توان این‌گونه کنش (کنش ارتباطی) را ترویج داد؟ مسأله حوزه عمومی را مطرح می‌کند. در واقع وی رهایی از سلطه را در گرو ممکن ساختن کنش ارتباطی دانسته و عرصه عمومی یا حوزه عمومی و یا به‌عبارت دیگر گستره همگانی را پایه‌‌ای برای این کنش به‌شمار می‌آورد که در صورت بسط و رهایی از هرگونه تحدید می‌تواند فضای ارتباط و گفتگو را مهیا کند.

حوزه عمومی مورد نظر هابرماس همان حوزه سیاست و اجتماع است که افکار عمومی می‌توانند در آن به‌طور آزادانه به گفتگو بپردازند و به‌عبارت بهتر افراد در حوزه عمومی از طریق مفاهمه و استدلال و در شرایطی عاری از هر گونه فشار، اضطرار یا اجبار دورنی یا بیرونی و بر مبنای آزادی و آگاهی تعاملی و در شرایط برابر برای تمام طرف‌های مشارکت‌کننده در حوزه مذکور، مجموعه‌ای از رفتارها، مواضع و جهت‌گیری‌های ارزشی و هنجاری را تولید می‌کنند که در نهایت به‌صورت ابزاری مؤثر برای اثرگذاردن بر رفتار و عملکرد دولت به‌ویژه در عقلانی کردن قدرت دولتی عمل می‌کنند. حداقل تصور از این حوزه همان بحث آزاد و باز بوده که در آن تصمیم‌گیری به‌وسیله استدلال عقلانی صورت می‌پذیرد و به‌عبارت دیگر گستره همگانی فضای اظهارنظر، مکالمه و بحث چارچوبی در مسایل همگانی به‌صورتی است که هر کس بالقوه حق و قدرت شرکت در این فضا را دارد و هیچ کس را امتیازی نسبت به دیگران در این فضا نیست.

نانسی فریزر، فیلسوف آمریکایی، مفهوم حوزه عمومی هابرماس را به اختصار این‌گونه توصیف کرده است: «این مفهوم، تئاتری را در جوامع مدرن مشخص می‌کند که در آن مشارکت سیاسی از طریق گفتگو اجرا می‌شود. حوزه عمومی فضایی است که در آن شهروندان درباره امور مشترکشان گفتگو می‌کنند و از این‌رو عرصه نهادینه کنش متقابل گفتگویی است.» شایان ذکر است که به‌لحاظ تاریخی، مهم‌ترین نقش را در گستره همگانی، نشریه‌ها و روزنامه‌ها داشته‌اند.

هابرماس و مشروعیت

مشروعیت که به مفهوم تأیید و به رسمیت شناختن شایستگی یک نظام سیاسی می‌باشد، در اندیشه هابرماس به‌معنای آن است که دلایل خوب و درستی در تأیید ادعای یک نظم سیاسی مبنی‌بر اینکه نظمی صحیح و عادلانه است وجود داشته باشد.به عبارت دیگر هرگاه نظم سیاسی بتواند استدلال‌های مناسبی بر اثبات ادعای خود مبنی‌بر اینکه نظمی صحیح و عادلانه به رسمیت شناخته‌شده اقامه نماید، در آن صورت نظم سیاسی مشروعی خواهد بود. بر اساس این تعریف، مفهوم مشروعیت فقط در مورد نظم‌های سیاسی و جوامع برخوردار از دولت یعنی در مورد جوامعی که در چارچوب ساختارهای سلطه سیاسی اداره می‌شوند، می‌تواند کاربرد داشته باشد که در این صورت مفهوم قدرت مشروع فقط زمانی معنا می‌یابد که ساختارهای سیاسی مقتدر را مفروض بگیریم.

عوامل زمینه ساز بحران مشروعیت

از نظر هابرماس زمینه‌های اساسی ایجاد و بحران مشروعیت در جوامع سرمایه‌داری جدید عبارت‌اند از:
- کاهش ارتباط عمومی و توده‌ای؛
- دخالت دولت در اقتصاد؛
- تسلط دانش بر زندگی جمعی و تسلط دولت بر آن، که در نتیجه موجب کنترل تکنولوژیکی بر جامعه و زندگی افراد شده است؛
- تناقض‌های طبقاتی و تحمیل منافع سرمایه‌دارها بر توده مردم از ناحیه دولت.
این عوامل می‌توانند عدم وفاداری مردم به نظام سیاسی خود و بی‌انگیزگی آن‌ها برای ادامه حیات با آن نظام را به‌دنبال داشته باشد.

وجوه تمایز افکار هابرماس و وبر

نقطه جدایی اصلی هابرماس از وبر این است که هابرماس کنش ارتباطی را بارزترین و فراگیرترین پدیده بشری می‌داند که بنیاد سراسر زندگی اجتماعی و فرهنگی و نیز همه علوم انسانی را تشکیل می‌دهد، در حالی که وبر بر کار کنش معقول و هدفدار تأکید می‌کند و اساساً فعالیت انسان را به کار تنزل می‌دهد.وبر در مقام فیلسوف و نظریه‌‌پرداز اجتماعی به جنبه‌های بین‌ذهنی و ارتباطی بی‌توجه ماند و به بیان هابرماس نتوانست میان دو عنصر شناختی که از نظر تحلیلی سازنده نوع بشر بودند یعنی کار کردن (یا کار به‌عنوان کنش معقول) و کنش ارتباطی یا کنش متقابل اجتماعی و یا به‌عبارت دیگر کنش نمادین، تمایز قائل شود.این امر در حالی بود که هابرماس میان کار و کنش متقابل تمایز قائل شد و علاوه‌بر مقوله کار اجتماعی، مقوله ارتباط اجتماعی را نیز در تحولات جامعه سهیم دانست.

آثار و تألیفات

هابرماس ده‌ها جلد کتاب تهیه و تدوین کرده و دست کم سه هزار اثر درباره‌ او و اندیشه‌هایش به چاپ رسیده است که معدودی از معروف‌ترین آثار خود وی عبارتند از:
ـ به سوی جامعه‌ای عقلانی (۱۹۷۰)
ـ شناخت/دانش و علائق انسانی(۱۹۷۱)
ـ نظریه و عمل(۱۹۷۴)
ـ‌بحران مشروعیت(۱۹۷۶)
ـ ارتباط و تکامل جامعه (۱۹۷۹)
ـ نظریه‌ی کنش ارتباطی(۱۹۸۱)
ـ مقولات فلسفی نوگرایی(۱۹۸۷)
ـ اندیشه ی پسا‌متافیزیکی(۱۹۸۸)
ـ درباره‌ی منطق علوم اجتماعی(۱۹۸۸)
ـ تغییر شکل ساختاری گستره‌ی همگانی(۱۹۸۹)

درون مایه اصلی آثار هابرماس

مضمون اصلی در اکثر آثار هابرماس عبارت است از مشارکت در تدوین و ارائه سیمایی واضح از یک “جامعه جهانی بهتر” و اینکه انسان توانایی تغییر حیات ‌اجتماعی خود و ساختن یک زندگی مطلوب و تکامل یافته‌ برای خود را داراست که این نظریه بر آمده از شرایط شکل‌گیری فکری هابرماس است که در واقع او از نسل جامعه ‌شناسانی است که در فضای بحران‌های اجتماعی و سیاسی رشد کرده و شاهد بود که جوامع در چرخش‌های تاریخی بارها ساختارهای اجتماعی و فرهنگیشان دست خوش تغییر قرار می گرفته است. به همین دلیل هابرماس دید انتقادی و رادیکال قوی داشته و به تعبیری شالوده شکن قوی است.

او از نظر بینش و روش یک بینش انتقادی دارد یعنی کل نظام‌های موجود در جهان و مربوط به جهان را نقد می‌کند، هم نقادی نظریه‌ها هم نقادی وضعیت، هم کمونیسم، سرمایه‌داری، با کارکردگرایی، اثبات‌گرایی، ساخت‌گرایی، امثال آن. او به لحاظ روش ، روش اثباتی را نمی‌پذیرد و به جایش روش هرمنوتیک و فهم و درک انسان‌ها و جهانی انسانی را مورد توجه قرارمی‌دهد و به نظر او اهداف رهاسازی نمی‌تواند بدون دانش اینکه مردم چگونه تفسیر می‌کنند و ارتباط دارند تشخیص داده شود.

هابرماس و رسانه

از نگاه هابرماسی، سرشت همه جایی و همه شمول رسانه‌ها، هیچ راهی برای شکل گیری و بالیدن تفکر انتقادی یا کنش انتقادی برای افراد باز نمی‌گذارد. وقتی قدرت برخورد انتقادی و سازندهٔ افراد با دانش و اطلاعاتی که از بالا دریافت می‌کنند به یغما می‌رود، آنان به صورتی منفعل و منزوی در زیست‌جهان به سر می‌برند و روال‌ها مکرر روزمره را بدون تفکر می‌پذیرند و ان را صرفاً ً طبیعتی ثانوی به شمار می‌آورند.

هابرماس در ایران

او که به دعوت مرکز گفتگوی تمدن‌ها به ایران آمده بود، در روز ‎۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۱ در دانشگاه تهران به سخنرانی پرداخت. در این سخنرانی او به نقد جامعهٔ سکولار غرب و نتایج سکولار شدن جامعه پرداخت و به سوالات حاضربن پاسخ داد. وی پس از بازگشت به آلمان، در مصاحبه‌ای با فرانکفورتر آلگماینه وقایع سفر و نتایج آن را شرح داد. او در زمان حضورش در ایران با محسن کدیور، سعید حجاریان و جمعی دیگر از اصلاح‌طلبان دیدار داشته و نظر خود را در رابطه با اصلاحات و تعیین میزان پیشروی آن را با این افراد در میان گذاشته‌است.

عکس یورگن هابرماس

زندگینامه یورگن هابرماس

بیوگرافی حمیده عدالت

حمیده عدالت (متولد ۱۳۳۵ شهر برازجان)، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران،دارای تخصص حشره‌شناسی پزشکی و عضو شورای مرکزی مجمع نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی است. وی نماینده و رئیس فراکسیون زنان در دوره ششم مجلس شورای اسلامی بود.

زندگی‌نامه

پدر وی حاج حسن عدالت، بانی افتخاری مسجد شیخ محمدحسن برازجانی و مادرش از خانواده سادات دشتستان است که جد وی حاج آقا مساوات از علما و روحانیون منطقه بوده است.

عدالت تحصیلات ابتدائی را در دبستان امید و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان برازجان با رتبه ممتاز گذراند. وی در سال ۱۳۵۵ با شرکت در کنکور سراسری در رشته مهندسی خاکشناسی دانشگاه شیراز قبول و با درجه ممتاز فارغ‌التحصیل شد. طی سالهای تحصیل در دانشگاه شیراز همگام با دانشجویان در تظاهرات ضد حکومت پهلوی شرکت و فعالیتهای سیاسی داشت که به دلیل شرکت در تظاهرات یک ترم از تحصیل محروم شد.

در سال ۱۳۵۸ ازدواج نمود که ثمره آن یک فرزند پسر و دو دختر می‌باشد. ایشان در دی ماه ۱۳۹۴ با حضور در فرمانداری دشتستان برای حضور در انتخابات مجلس دهم ثبت‌نام کرداند که صلاحیت ایشان توسط هیئت نظارت رد شد.

سمتها

• نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره ششم
• رئیس فراکسیون زنان نمایندگی در دوره ششم مجلس شورای اسلامی
• عضو شورای مرکزی مجمع نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی
• عضو فعال سازمان بهداشت جهانی
• عضو مؤسس کانون دانشجویان و فرهیختگان استان بوشهر
  
• عضو جبهه مشارکت اسلامی
• عضو جمعیت زنان جمهوری اسلامی ایران
• عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
• شرکت در بیش از ۱۰ کنگره بین‌المللی و داخلی
• ارسال مقالات متعدد جهت کنگره‌های بین‌المللی خارجی و داخلی (انگلیس- آلمان _چین-ژاپن_ایتالیا_چک- سوئیس)

بیوگرافی محمد تقی جعفری 

محمدتقی جعفری ( مرداد ۱۳۰۴ – ۲۵ آبان ۱۳۷۷ ه.خ) (۱۳۴۳ – ۱۴۱۹ ه. ق)، از جملهٔ فیلسوفان مسلمان و مولوی‌شناسان معاصر ایرانی می‌باشد.

زادروز : مرداد ۱۳۰۴ – ۱۳۴۳ ه. ق

تبریز

درگذشت : ۲۵ آبان ۱۳۷۷ – ۱۴۱۹ ه. ق

آرامگاه : شهر مشهد, حرم امام رضا دارالزهد مبارکه

ملیت : ایرانی

نام‌های دیگر : محمدتقی جعفری نیا

پیشه : فیلسوف مسلمان و مولوی‌شناس

لقب : علامه

مذهب : مسلمان ـ شیعه

والدین : کریم

زندگی

علامه محمدتقی جعفری تبریزی در سال ۱۳۰۴ ش در محله «شتربان» تبریز دیده به جهان گشود. پدر ایشان حاج کریم جعفری، مردی متدین و با خلوص و صفایی مثال زدنی، به کار نانوایی اشتغال داشت. مادر ایشان از سادات علوی و از خاندان های بزرگ تبریز به شمار می رفت.

علامه محمدتقی جعفری اندیشمند بزرگ دنیای اسلام و از فلاسفه ی نامی در عرصه جهانی است و در اثبات شهرتش همین بس که حضرت امام خمینی(ره) او را ملقب به «ابن سینای زمان» می کند؛ شهید مطهری در مقام وصف او میگوید: «ما به مردم حرف تحویل می دهیم و (جعفری) روح تحویل می دهد» و شهید صدر او را نوری می داند و میخواند که بر جهان اسلام با علم و فضل و نظریات و تحقیقاتش نورافشانی میکند.

علامه جعفری، دوشنبه ۲۵ آبان ۱۳۷۷ در سن ۷۳ سالگی، در اثر سکته مغزی در یکی از بیمارستانهای لندن به دیار باقی شتافت. پیکر این عالم فرزانه در جوار امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.

دوران تحصیل

وی تحصیلات ابتدایی را در دبستان اعتماد آغاز کرد، اما در کلاس پنجم به دلیل فقر مالی ناگزیر مدرسه را رها کرده و برای امرار معاش به کار مشغول شد. پس از مدتی نیمی از روز را به کار پرداخت و نیمی دیگر را به تحصیل در مدرسه طالبیه مشغول شد.

او سپس برای ادامه تحصیل عازم تهران شد و از درس آیت‌الله شیخ محمدرضا تنکابنی و همچنین میرزا مهدی آشتیانی که در مدرسه مروی تشکیل میشد، بهره‌ برد. علامه جعفری پس از تحصیل در تهران عازم قم شد و بعد از یکسال و نیم اقامت در این شهر در ۱۳۲۷ ش رهسپار نجف گردید. او در این شهر وارد مدرسه صدر شد و درس خارج را شروع کرد.

علامه جعفری از محضر آیات عظام شیخ محمدکاظم شیرازی، سیدابوالقاسم خوئی، سید محمود شاهرودی، سید محسن طباطبائی حکیم، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدهادی میلانی و سیدجمال گلپایگانی بهره‌های فراوان برد. او دروس فلسفی و عرفانی را نزد شیخ صدرای قفقازی و شیخ مرتضی طالقانی فراگرفت و همزمان به مطالعه کتب علوم انسانی پرداخت و با اندیشه‌ها و معارف شرق و غرب آشنا شد.

تدریس

پس از طی مراحل فوق به تدریس درس خارج و فقه و اصول به ویژه کتابهای مکاسب و کفایه پرداخت و قسمت‏هایی از تقریرات درسی آیت‌الله خوئی و آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی را به رشته تحریر در‌آورد. او پس از ۱۰ سال اقامت در نجف در ۱۳۳۷ عازم ایران شد و به خدمت آیت‌الله بروجردی رسید. آیت‌الله بروجردی از وی خواست در قم بماند و به تدریس ادامه دهد اما آب شور قم به مزاج علامه سازگار نبود و وی ناچار شد قم را به سوی مشهد ترک کند. او یک‌ سال در مشهد ماند و سپس رهسپار تهران شد و در مدرسه مروی به تدریس پرداخت. وی درخواست آیات عظام شیخ محمدتقی آملی و سید احمد خوانساری را برای عهده‌ داری مسئولیت امام‌ جماعت مسجد نپذیرفت و به کار تدریس و تحقیق و تألیف پرداخت. بعدها با استادانی چون مرتضی مطهری، بدیع‌الزمان فروزانفر و دکتر محمدابراهیم آیتی آشنا شد و مورد توجه و عنایت آنان قرار گرفت.

تالیفات و دستاوردهای علمی

از ویژگی های علامه، تلاش مداوم ایشان برای اتصال حوزه و دانشگاه و علوم قدیم و جدید بود. او به دلیل آشنائی با زبان حوزویان و دانشگاهیان آثاری به یادگار گذاشت که مورد توجه هر دو قشر قرار گرفت. علامه جعفری با اشراف به فقه، فلسفه، هنر و زیبائی شناسی در اسلام و نیم‌ قرن فعالیت علمی و پژوهشی، بیش از ۱۰۰ جلد کتاب و رساله تحریر نمود. همچنین ۲۷ جلد کتاب در زمینه شرح و تفسیر نهج‌البلاغه و ۱۵ جلد کتاب در زمینه تفسیر مثنوی معنوی مولوی نگاشت. نقد و تحلیل مثنوی و شرح و تفسیر نهج‌البلاغه نیز از دیگر آثار ارزشمند وی می‌باشد. ایشان بیش از ۷۰ جلسه بحث و گفتگو با شخصیتهای بین‌المللی از جمله برتراندراسل، روژه‌گارودی، پروفسور عبدالسلام و پروفسور روزنتال داشته است. وی به دلیل علاقه به هنر و ادبیات، بیش از صد هزار شعر و قصیده و نظم فارسی و عربی و همچنین بخشهائی از ادبیات غرب را حفظ بود و آثار هنری ایشان همچنان یکی از منابع اصیل هنر از دیدگاه فلسفه و حکمت ایشان بیش از ۷۰ جلسه بحث و گفتگو با شخصیتهای بین‌المللی از جمله برتراندراسل، روژه‌ گارودی، پروفسور عبدالسلام و پروفسور روزنتال داشته است. وی به دلیل علاقه به هنر و ادبیات، بیش از صد هزار شعر و قصیده و نظم فارسی و عربی و همچنین بخشهائی از ادبیات غرب را حفظ بود و آثار هنری ایشان همچنان یکی از منابع اصیل هنر از دیدگاه فلسفه و حکمت اسلامی است.

علامه و سروش

پس از انقلاب علامه به دیدار امام رفت و گفت: «بگذارید به کارهای علمی و تحقیقاتی و تدریس و تالیف بپردازم.» امام هم به او گفت: «شما هرچه بگویید و هر کاری را که انجام بدهید،صحیح است.» شکل‌گیری نظام اسلامی، باعث نشد حتی استادی دانشگاه را بپذیرد یا مسئولیتی در نهادی لااقل فرهنگی قبول کند. عبدالکریم سروش که مدت مدیدی با علامه آشنا بود و گاهی در محافل علمی سخنانش را می‌شنید، در سال ۷۶ به همراه اکبر گنجی و ماشاءالله شمس‌الواعظین به دیداش رفت. سروش از جعفری خواست تا در مراسم نکوداشت او که در روزهای آتی آن دیدار برگزار می‌شد، از آیت‌الله منتظری دفاع کند و درباره آزادی بیان سخن گوید؛ اما علامه جعفری نپذیرفت.

علی رافعی از شاگردان علامه جعفری در این زمینه می گوید: بنا بود برای پاسداشت خدمات علامه بزرگداشتی گرفته شود و خیلی با این مسئله مخالف بودند و خودشان در سخنرانی اعلام کردند که ما اگر کاری کردیم، طلبگی و لطف خداوند بود که قبل از بزرگداشت، سروش نزد علامه آمد و از ایشان خواست که علیه نظام موضع‌گیری منفی داشته باشد ـ چرا که در آن زمان آیت‌الله منتظری به خاطر هتک حرمت ولی فقیه مورد اعتراض مردم قرار گرفته بود و نظام برای حفظ جان وی، در منزل از وی محافظت می‏کرد ـ که علامه نپذبرفت و بعد از اینکه این ملاقات و درخواست‌های این فرد، رسانه‌ای شد، سروش این ملاقات را تکذیب کرد و به علامه توهین‌هایی را روا داشت.

کتاب‌شناسی

آثار زیادی از وی به جا مانده‌است، که چند نمونه از آنها عبارت‌اند از:

    مجموعه آثار

    تکاپوی اندیشه ها

    عرفان اسلامی

    اخلاق و مبانی

    وجدان

    اخلاق و مذهب

    ادب و ادبیات

    مبدأ اعلا

    از دریا به دریا (کشف الابیات مثنوی مولوی)

    سه شاعر(حافظ ، سعدی ، نظامی)

    تحلیل شخصیت خیام

    اندیشه های مولوی

    تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی (۱۵ جلد)

    مولوی و جهان بینی ها

    علل و عوامل جذابیت سخنان مولوی

    فکرواره مثنوی

    انسان و جهان شناسی

    ارتباط انسان – جهان

    ایده آل زندگی و زندگی ایده آل

    فلسفه و هدف زندگی

    آفرینش و انسان

    شناخت انسان در تصعید حیات تکاملی

    انسان در افق قرآن

    حرکت و تحول از دیدگاه قرآن (به انضمام انسان در افق قرآن)

    بررسی و نقد

    بررسی و نقد نظریات دیوید هیوم در چهار موضوع فلسفی

    توضیح و بررسی مصاحبه برتراند راسل - وایت

    بررسی و نقد برگزیده افکار برتراند راسل

    بررسی و نقد کتاب «سرگذشت اندیشه ها«

    حقوق سیاسی

    حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب

    حکمت اصول سیاسی اسلام

    زیبایی شناسی و هنر

    زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام

    موسیقی از دیدگاه فلسفی و روانی

    عرفان و معرفت

    عرفان اسلامی

    علوم جدید

    بررسی فقهی و حقوقی طرح ژنوم انسانی

    فقه

    رسائل فقهی (منابع فقه)

    الرضاع

    تعبد و تعقل در فقه اسلامی

    فلسفه (مضاف و مطلق)

    همگرایی دین و دانش

    نهاﻳ الادراک الواقعی بین الفلسفه القدیمه والحدیثه

    تحقیقی در فلسفه علم

    فلسفه عملی

    علم و دین در حیات معقول

    شناخت از دیدگاه علمی و قرآن

    کلام و کلام جدید

    الامر بین الامرین

    جبر و اختیار

    فلسفه دین

    معارف مکتبی

    نیایش امام حسین(ع) در صحرای عرفات

    امام حسین(ع) شهید فرهنگ پیشروِ انسانیت

    امید و انتظار

    معارف الهی

    نهج البلاغه

    ترجمه و تفسیر نهج البلاغه (۲۷ جلد)

    ترجمه کامل نهج البلاغه

    فکروارۀ نهج‌البلاغه

    پرسش و پاسخ

    تکاپوی اندیشه ها (۲ مجلد)

    در محضر حکیم

    حیات معقول

    کلیات

    مجموعه مقالات

    پیام خرد

    طرحی برای انقلاب فرهنگی

    فرهنگ پیرو، فرهنگ پیشرو

بیوگرافی پارک سی یئان

نام اصلی : پارک سی یئان / Park Si-yeon / 박시연
تاریخ تولد : 29 مارس 1979
محل تولد : بوسان . کره جنوبی
ملیت : کره جنوبی South Korea
حرفه : بازیگر . مدل
سال های فعالیت : 2000 تاکنون
کمپانی اسپانسر : Family Actors Entertainment
همسر : .(Park Sang-hun (2011-2016

زندگینامه

پارک سی آن متولد 29 مارس 1979 یک بازیگر کره جنوبی است. او در سال 2000 به کنسرت دوشیزه کره پیوست و توانست از ان استفاده کند و اولین بازیگری خود را در چین در سال 2004 انجام دهد و در نقشهای جزئی در چندین نمایشگاه CCTV ظاهر شد. در سال 2005 پارک در نقش نخستین نقشش در نمایشنامه "دختر من" کره ای بازی کرد، گرچه در آن زمان او بیشتر دوست دختر اریک مون بازیگر و خواننده بود. او در سالهای بعد فیلمبرداری کرد و پارک با انتقاد شدید از مهارتهای بازیگری خود سر و کار داشت و در نهایت به عنوان بازیگر سریال های تلویزیونی مانند La Dolce Vita، House Coffee House و The Innocent Man و همچنین فیلم The Fox Family، عشق و عطر شناخته شد.

Television
2004      Feng Qiu Huang
2005      Han Xue Bao Ma
Lotus Lantern      2005
My Girl      2005
2006      Please Come Back, Soon-ae
Yeon Gaesomun      2006
Hyena      2006
2007      When Spring Comes
2008      On Air
La Dolce Vita      2008
2009      The Slingshot
2010      Drama Special "Red Candy"
Coffee House      2010
2011      The Greatest Love
2012      The Innocent Man
2014      The Greatest Marriage
2016      Fantastic

Filmography
2006     The Fox Famil
2007     Zigzag Love
A Love     2007
2008     Dachimawa Lee
Marine Boy     2008
2012     The Scent
2015     Last Knights

بیوگرافی نام گونگ مین

نام گونگ مین متولد 12 مارس 1978 بازیگر، کارگردان و فیلمنامه‌نویس اهل کره جنوبی است.

نام اصلی : نام گونگ مین / Nam Goong Min / Namkoong Min / 남궁민
تاریخ تولد :  ۱۲ مارس ۱۹۷۸ 
محل تولد : سئول، کره جنوبی
ملیت : کره جنوبی
تحصیل : دانشگاه چونگ-آنگ (مهندسی مکانیک)
شغل : بازیگر، کارگردان، فیلمنامه‌نویس
سال‌های فعالیت : 1999 تاکنون
کمپانی اسپانسر :  935 Entertainment

زندگینامه

 او برای اولین بار با فیلم  یک کارناوال کثیف (2006) شناخته شد و بخاطر اجرای خود در سریال به یاد داشته باش: جنگ پسر (2015-2016), گونگ شیم زیبا (2016) و مدیر خوب (2017) مورد تمجید و ستایش قرار گرفت. او بخاطر حضور در سریال We Got Married جایزه بهترین بازیگر جدید شبکه MBC و بخاطر نقشش در سریال دختری که بوها را می بیند جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل شبکه SBS را از آن خود کرد.

مجموعه تلویزیونی

فیلم

نمایش واریته

جایزه و نامزد